Sabina Chebichi, një talent i atletikës, që nisi këmbëzbathur rrugën drejt legjendës

Sabina Chebichi, një talent i atletikës, që nisi këmbëzbathur rrugën drejt legjendës

Albert Vataj
Historia e sportit është e mbushur me emra të mëdhenj, por disa prej tyre qëndrojnë si simbole të ndryshimit dhe guximit. Një prej tyre është Sabina Chebichi, një emër që ndoshta nuk është aq i njohur sa duhet, por që përfaqëson një epokë të re për gratë në atletikë. E lindur në Kenia, një vend që sot është sinonim me kampionët e vrapimit në distanca të gjata, Sabina hyri në histori jo vetëm për fitoret e saj, por edhe për mënyrën se si i arriti ato: me këmbët zbathur dhe me një forcë të rrallë shpirtërore.

Në vitin 1973, në moshën vetëm 14 vjeçare, Sabina Chebichi u bë gruaja e parë kenyane që fitoi një maratonë ndërkombëtare, duke triumfuar në Maratonën e Košicës në Sllovaki. Në atë kohë, atletet femra ishin ende një risi në skenën ndërkombëtare, e aq më tepër ato nga Afrika. Por Sabina nuk e njihte frikën. Ajo vraponte pa këpucë, pa veshje të specializuara, vetëm me një palë pantallona të shkurtra dhe një bluzë të improvizuar – një imazh që më vonë u bë ikonë.
Pse e quanin “Vajza e rapit këmbëzbathur”Sabina u bë e famshme për faktin se vraponte gjithmonë zbathur. Kjo nuk ishte zgjedhje stili, por një realitet për shumë atletë të rinj afrikanë të asaj kohe, të cilët nuk kishin akses në pajisje sportive. Pavarësisht kësaj, ajo nuk u ndal asnjëherë. Aftësia e saj e jashtëzakonshme për të vrapuar shpejt dhe me qëndrueshmëri të habitshme i dha pseudonimin “Vajza e vrapit këmbëzbathur” dhe e vendosi atë në hartën e atletikës botërore si fenomen.
Fitorja e Sabinës në Košice nuk ishte thjesht një medalje më shumë në histori. Ajo simbolizoi një moment kthese, duke frymëzuar breza të rinj atletesh afrikane që më vonë do të dominonin garat e mesme dhe të gjata në botë. Ky triumf ishte dëshmi se talenti nuk njeh kufij, dhe se pasioni dhe vendosmëria mund të mposhtin çdo pengesë, pavarësisht rrethanave.Sabina Chebichi është një emër që meriton të kujtohet, jo vetëm për rekordin e arritura, por për guximin e saj për të ëndërruar dhe për të treguar se kampionët nuk përcaktohen nga ajo që kanë, por nga ajo që ato japin.
Burimi

Ky lajmë ka
0 Komente