
Nga Rembrandt deri te Picasso: Pesë mënyra për të njohur një kryevepër të rreme
Zbulimi i fundit i një ëorkshopi të falsifikatorëve të artit na kujton historinë e gjatë të veprave të artit të falsifikuara – këtu janë rregullat e thjeshta për t’i zbuluar ato.
Është kudo: lajme të rreme, deep fakes, mashtrime identiteti. Aq të kapur jemi në një kulturë mashtrimesh të digjitalizuara, një fenomen që po shtohet gjithnjë e më shumë nga inteligjenca artificiale, saqë mund të mendosh se mashtrimi vetë është një shpikje e teknologjisë së lartë të epokës së cyber.
Ja pesë rregulla të thjeshta për të dalluar një kryevepër të rreme:
Rregulli 1: Pigmentet kurrë nuk gënjejnë.
Një falsifikator arti i suksesshëm kërkon më shumë se aftësi teknike dhe një kompas etik të gabuar. Nuk mjafton të imitosh pikat e dendurta të Georges Seurat, ose rrjedhat e trasha të stilit të Vincent van Gogh. Duhet të njohësh historinë dhe kiminë. Pigmentet anahronike do të të zbulojnë çdo herë dhe ishin shkaku i rënies së falsifikatorit të artit gjerman Ëolfgang Beltracchi dhe gruas së tij, Helene, që arritën të shisnin kryevepra moderniste të improvizuara për miliona, para se një shtypje e pakujdesshme e ngjyrës prefab të zbulohej si faji i tyre.
Rregulli 2: Mbaj të kaluarën të pranishme
Një pikturë, skulpturë ose vizatim pa një histori të fortë nuk është, fatkeqësisht, më frymëzuese për mungesën e bagazhit të saj. Është dyshuese. Për shembull, shumë falsifikime të Vermeer, të prodhuara nga portretisti holandez Han van Meegeren, ngelën të pashqyrtuara për shkak të mungesës së provës së pasurisë së tyre, siç ishte historia e mëparshme e pronësisë dhe ekspozimit.
Rregulli 3: Shiko me vëmendje
Gjestet e artistëve – goditjet e tyre të studiuara dhe instiktive të brushës dhe lapsit – janë asgjësia më e madhe që mund të quhet një gjurmë e madhe mbi kanavacë dhe punë letre. Një mundësi për të dalluar është për të shqyrtuar lëvizjet e brushës dhe stilin e goditjeve, pasi ato janë pothuajse të pamundur për t’u falsifikuar.
Rregulli 4: Shkoni më thellë
Kur analiza e pigmentëve, historia e pronësisë dhe presionit të brushës nuk e zgjidh problemin, mund të jetë e nevojshme të shkoni më thellë. Për shembull, analiza me rreze X e një pikture të dikurshme të Vincent van Gogh, nxori në pah që ai kishte ripërdorur një kanavacë për të krijuar një imazh tjetër të tërësishëm.
Rregulli 5: Detajet e vogla të japin ide
Si mbrojtje përfundimtare në autentifikimin e një vepre arti, kontrolloni gabimet e shkrimit. Një gabim i tillë në nënshkrimin e një falsifikimi të Pollock, mund të kishte shpëtuar koleksionistin Pierre Lagrange nga shpenzimi i 17 milionë dollarëve për një falsifikim./ BBC.
Burimi