“Barbarët”, poezi nga Leon Lekaj

Leon Lekaj Njerëzit e atyre anëve ngritën mure.në kufirin imagjinar, prej nga vinin barbarët.Shpatat i mprehën dhe i lanë të gatshme.Pastaj ndërtuan kishë, të qanin të vrarët. Thirrën në kuvend madhërinë fuqiplotëI thurën lavde dhe ju përkulën atijDhe trupat e lodhur n’ndërtime mureshI shtrinë të gjithë mbi përditshmërinë. Por sytë dhe mendjen nga muret i mbaninse prisnin një herë të vinin barbarët.Se donin të dëshmonin se sa burra ishinSe donin të thoshin se ngjisnin me të parët. Një mëngjes trojet rrafshuar i gjetën.Ju vërsulën mureve, por heshtje përsëri.Asnjë barbar mbi ta nuk kish kaluar.Të gjithë njëri tjetrin e shihnin në...