Thesari im

Poezi nga Sharl Bodler Nëse dhomat e shpirtit tim do vizitojeÇfarë pretendon se do shikoje?Cilin përbindësh mendon se fsheh?Po të zhgënjej, por nuk më njeh.Nuk ka nevojë për të trokiturHyr, shih, kërko, mbet’ e habitur.Mure të zbrazët lyer pa ngjyraFotografi, por pa fytyra.Diku e hedhur afër shtratitËshtë nje kuti e tersit, e fatit.E mbushur plot është me kujtime. Brenda gjithë historia ime.Janë fjalët që kam thënë aty,gjithkush që njoha, përfshi ty.Gjithçka që bëra, e që vetëm i ëndërrovaVendet ku shkela, ku jetova.Janë zënkat tona dhe mëritëJanë puthjet netëve pa dritë.Veset e mia që aq urreveMërgimi i ngadaltë i reve. Dënimet...