Dashunia paskajore me shqipen

Poezi nga Sabri Hamiti Kam me të dashtë përjetë edhe mbas vdekjesSepse unë nuk due të vdes por kam me vdekëTi nuk je gjuha ime as e Nanës as e Babës timTi je frymë zemra ime ti je shpirti imMe shkue me shkue krejt njisoj asht me shkueNë Prizren me shkue a me shkue në ShkodërMe shkue në Durrës a në Tiranë me shkueNë Vlorë me shkue a me shkue në KorçëMe shkue në Elbasan a në Shkup me shkueMe shkue do me thanë me vdekë pak nga pakE me mbetë çka do të thotë me mbetë përjetëTi nuk njeh asnji kohë ti nuk njeh asnji vetëTë gjitha i ke me vete të gjitha i mban në gjiPaanësi je pafundësi ti je përjetësiKur nisem a...