Papët e paqes

Në bekimin e tij të fundit të Pashkës, Papa Françesku dënoi “etjen e madhe për vdekje, për vrasje” dhe përbuzjen “e nxitur ndonjëherë ndaj të cënueshmëve, të margjinalizuarve dhe emigrantëve”. Ashtu si Piu XI në vitet e fundit të jetës së tij 1938-1939, edhe zëri i Françeskut ishte një zë i vetmuar për paqe në një botë të përpirë nga konflikti me fitues e humbës dhe nga tribalizmi. Nga Harold James dhe Montagu James Një papë ndërron jetë në një moment kritik të historisë globale dhe, për një moment, bota mendon për diçka tjetër përveç gjeopolitikës. Është dimri i viteve 1938-1939. Lufta në Evropë po afrohet dhe forcat japoneze kanë sulmuar tashmë Urën Marco Polo jashtë Pekinit. Papa Piu XI dëshiron të vazhdojë politikën e...