Zhgënjimi i poetit

Agim DoçiZhgënjimi i poetitE dija botën shumë të sinqertëDhe vehten time – një pjesëz të saj!Por kur zhgënjehesh, s‘qenka e lehtëTë ulërij apo të qaj?!…… U fola njerzve gjithmonë ndër sy!Kaq hidhur vallë u erdhi vërtetë?….Zhgënjimi im, i madh për TyNdaj thashë: – Ti botë je e padrejtë! Ndaj kërkoj, sot po kërkojNga ju të gjithë një fjalë të ngrohtëDhe nuk dyshoj, aspak s‘dyshojNuk ekziston një tjetër Botë…. Dhe qielli, edhe tokaDhe bora lart në malDhe dielli do të thoshaDhe deti plot me val‘Dhe shiu me gjëmimeDhe era me furtunëJanë pjesë e botës timeAshtu siç jam dhe unë! Pra njerëz shumë ju dua!Më doni edhe Ju!!!Të gjitha dashuritëShijojini këtu!Dhe flakni tej mëritë!Të bëhemi më të mirëNë doni që fëmijtëTë jenë vërtetë të lirë/KultPlus.com