Teodor Keko: Pastaj ti ike dhe atje mbeti një varr, varr dashurie

Poezi nga Teodor Keko Nuk kishte drita dhe ishte natëdhe dhoma ishte gjithaq e ftohtë.Veç sytë e tu mbushur me flakëdhe trupi yt tmerrësisht i ngrohtë.Një dashuri të verbërish qeasgjë nuk pashë, as gjinj, as hije.Pastaj ti ike dhe atjembeti një varr, varr dashurie.Tani që erdhën dritat prapëti s’më përfill, ti nuk më njeh.Dhe unë si mashkull gjysmë i marrënë ëndrra veç të vesh e zhvesh. Sot gjinj e hije shoh, por s’prek,as ngrohtësia s’më vjen në gjoks.Pa drita keq, me drita keq,diçka na ishte, që kurrë nuk ndodh. *Titulli i origjinalit: “Fatkeqësia” ObserverKult Lexo edhe: TEODOR KEKO: Ç’KËRKON TANI...