Pse Putini e ka të vështirë të ndalojë inkursionin e Ukrainës në rajonin Kursk të Rusisë?

Pas tri javësh luftime, Rusia është ende duke hasur në vështirësi për të zhvendosur forcat ukrainase nga rajoni i Kurskut, një përgjigje çuditërisht e ngadaltë ndaj pushtimit të parë të territorit të saj që nga Lufta e Dytë Botërore.
Dhe me pjesën më të madhe të ofensivave të tij të ngutshme ushtarake brenda Ukrainës, Kremlini duket se i mungojnë rezervat e mjaftueshme për momentin për të dëbuar forcat e Kievit.
Kështu, presidenti Vladimir Putin nuk duket se e sheh sulmin – ose të paktën, të jep përshtypjen se ai e sheh atë – si një kërcënim mjaft të madh për të garantuar tërheqjen e trupave nga rajoni Donbas i Ukrainës lindore, objektivi i tij prioritar, shkruajnë mediat e huaja.
“Fokusi i Putinit është te kolapsi i shtetit ukrainas, i cili ai beson se automatikisht do ta bëjë çdo kontroll territorial të parëndësishëm”, shkroi Tatiana Stanovaya, bashkëpunëtore e lartë në “Carnegie Russia Eurasia Center”.
Prioritetet e Putinit
Pak muaj pas nisjes së pushtimit në shkallë të plotë në vitin 2022, Putini aneksoi ilegalisht rajonet ukrainase Donetsk, Luhansk, Zaporizhzhia dhe Kherson si pjesë e territorit rus dhe kapja e plotë e tyre ka qenë një përparësi kryesore.
Ai deklaroi në qershor se Kievi duhet të tërheqë forcat e tij nga pjesët e atyre rajoneve që kontrollon si kusht për bisedimet e paqes, një kërkesë që Ukraina e refuzon.
“Në grumbullimin e forcave për të përballuar inkursionin e Ukrainës, Rusia po bën gjithçka që mundet për të shmangur tërheqjen e njësive nga ofensiva e saj në Donbas”, tha Nigel Gould-Davies i Institutit Ndërkombëtar të Studimeve Strategjike. “Rusia aktualisht gjykon se mund të përmbajë kërcënimin në tokën e saj pa kompromentuar qëllimin e saj më të rëndësishëm në Ukrainë”.
 
Edhe kur forcat ukrainase u futën në Kursk më 6 gusht, trupat ruse vazhduan përparimin e tyre të ngadaltë rreth qytetit strategjik të Pokrovsk dhe pjesëve të tjera të zonës së Donetskut.
“Rusia është shumë e prirur të vazhdojë sulmet ndaj Pokrovsk dhe të mos marrë burime nga Pokrovsk në Kursk”, mendon Nico Lange, bashkëpunëtor i lartë në Qendrën për Analizën e Politikave Evropiane me qendër në Uashington.
Ndryshe nga Pokrovsk, ku forcat ukrainase kanë ndërtuar fortifikime të gjera, pjesë të tjera të Donetskut ende nën kontrollin ukrainas janë më pak të mbrojtura dhe mund të jenë dukshëm më të prekshme ndaj sulmit rus nëse Pokrovsk bie.
Duke folur për Kurskun në takimet televizive me zyrtarë, Putin e përshkroi inkursionin si një përpjekje nga Kievi për të ngadalësuar fushatën ruse në Donetsk, ku ai tha se përparimi rus vetëm është përshpejtuar pavarësisht ngjarjeve në Kursk.
Rusia gjithashtu ka nisur një breshëri të vazhdueshme sulmesh me rreze të gjatë në rrjetin elektrik të Ukrainës.
Një sulm të hënën në objektet energjetike ishte një nga më të mëdhenjtë e luftës, duke përfshirë mbi 200 raketa dhe drone dhe duke shkaktuar ndërprerje të gjerë të energjisë elektrike.
Ai thuhet se vuri në pah zbrazëtitë në mbrojtjen ajrore të Ukrainës që shtrihen midis trupave mbrojtëse të vijës së parë si dhe infrastrukturës, përcjell Telegrafi.
Duke “minimizuar” inkursionin
I fokusuar në marrjen e katër rajoneve të Ukrainës, Putini është përpjekur t’i kushtojë pak rëndësi sulmit të Kievit në Kursk.
“Në vend që të grumbullojë popullsinë kundër një kërcënimi ndaj atdheut, Kremlini është në ankth për të minimizuar inkursionin”, thekson Gould-Davies nga IISS me qendër në Londër.
Përballë realitetit të pushtimit të territorit të Rusisë, makineria e propagandës shtetërore ka kërkuar të shkëpusë vëmendjen nga dështimi i dukshëm ushtarak duke u fokusuar në përpjekjet e qeverisë për të ndihmuar mbi 130,000 banorë të zhvendosur nga shtëpitë e tyre.
Mediat e kontrolluara nga shteti “e vlerësuan” sulmin ndaj Kurskut si “dëshmi të qëllimeve agresive të Kievit” dhe “më shumë provë se Rusia ishte e justifikuar për pushtimin e Ukrainës më 24 shkurt 2022”.
Stanovaya vuri në dukje se ndërsa shumë banorë të Kurskut mund të zemërohen me Kremlinin, ndjenja e përgjithshme mbarëkombëtare në fakt mund të favorizojë autoritetet.
“Ndërsa sigurisht që është një goditje për reputacionin e Kremlinit, nuk ka gjasa të shkaktojë një rritje të konsiderueshme të pakënaqësisë sociale ose politike në mesin e popullatës”, mendon ajo. “Sulmi ukrainas mund të çojë në të vërtetë në një ‘tubim rreth flamurit’ dhe një rritje të ndjenjave anti-ukrainase dhe anti-perëndimore”.
Një përgjigje e kufizuar e Kremlinit
Presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky ka thënë se shtytja në rajonin e Kurskut synon të krijojë një zonë tampon për të penguar sulmet ruse.
Shefi i tij ushtarak, gjenerali Oleksandr Syrskyi, tha se forcat e Kievit kontrollojnë afro 1300 kilometra katrorë (rreth 500 milje katrorë) dhe rreth 100 vendbanime në rajon, një pretendim që nuk mund të verifikohej në mënyrë të pavarur.
Me situatën luftarake në Kursk, ndryshe nga linjat statike të frontit në Donetsk, njësitë ukrainase mund të bredhin në rajon pa krijuar një prani të qëndrueshme në shumë prej vendbanimeve që pretendojnë.
E vëzhguesit thonë se Rusia nuk ka burime të mjaftueshme të koordinuara mirë për të ndjekur forcat ukrainase në Kursk.
“Përpjekjet e Moskës për t’iu kundërvënë ofensivës së re ukrainase duken të kufizuara në dërgimin e njësive nga e gjithë Rusia, duke përfshirë një pjesë të milicisë dhe forcave të parregullta”, ka thënë Ben Barry, bashkëpunëtor i lartë për luftën tokësore në IISS, në një koment.
Deri në inkursionin e Kurskut, Putini është përmbajtur nga përdorimi i rekrutëve në luftë për të shmangur një reagim publik.
Rekrutët e rinj të thirrur për ‘një turne të detyrueshëm njëvjeçar’ kanë shërbyer larg frontit dhe ata të vendosur për të mbrojtur kufirin në rajonin e Kurskut u bënë pre e lehtë për njësitë e këmbësorisë së mekanizuar të Ukrainës të ngurtësuara nga beteja.
Dhe qindra të tillë u kapën dhe 115 u shkëmbyen me trupat ukrainase gjatë fundjavës.
Komentuesit vunë re se Putini gjithashtu heziton të thërrasë më shumë rezervistë, nga frika e destabilizimit të brendshëm si ai që ndodhi kur ai urdhëroi një mobilizim shumë jopopullor prej 300,000 njerëzve në përgjigje të një kundërofensive ukrainase në vitin 2022.
Qindra mijëra u larguan nga Rusia për të shmangur dërgimin në luftë.
Që atëherë, Kremlini ka shtuar forcat e tij në Ukrainë me vullnetarë të tërhequr nga paga relativisht të larta, por kjo rrjedhë është pakësuar muajt e fundit.
Do të duheshin dhjetëra mijëra trupa për të zhvendosur plotësisht forcën ukrainase, e vlerësuar në 10,000, që përdorte pyjet e dendura të rajonit si mbulesë.
Në mungesë të qartë të burimeve për një operacion kaq masiv, Rusia tani për tani është fokusuar në frenimin e përparimeve më të thella të Ukrainës duke mbyllur rrugët dhe duke synuar rezervat e Kievit – taktika që kanë qenë pjesërisht të suksesshme.
Ukraina, ndërkohë, ka “hutuar” ushtrinë ruse duke shkatërruar ura përtej lumit Seym, duke ndërprerë logjistikën për disa njësi ruse në rajon dhe duke krijuar kushte për vendosjen e një xhepi kontrolli.
Rreziqet për Ukrainën
Duke kapur një pjesë të territorit rus, Ukraina ka vënë në siklet Kremlinin dhe ka riformuar fushën e betejës.
Por devijimi i disa prej forcave më të afta të vendit nga lindja është një bast për Kievin.
“E gjithë kjo mbart një rrezik të konsiderueshëm, veçanërisht nëse një përpjekje për të mbishtruar forcat ruse rezulton në shtrirje të tepërt të forcave më të vogla ukrainase”, sipas Barry nga IISS.
Një përpjekje për të krijuar një pikëmbështetje në Kursk do të zgjeronte më tej vijën e frontit prej më shumë se 1000 kilometrash (mbi 600 milje), duke shtuar sfidat me të cilat përballen forcat ukrainase pa pilot dhe pa armë.
Mbrojtja e pozicioneve brenda Rusisë do të krijonte probleme serioze logjistike, me linjat e zgjeruara të furnizimit duke u bërë objektiva të lehta.
“Sistemi rus është shumë hierarkik dhe i ngurtë, kështu që atyre u duhet gjithmonë një kohë e konsiderueshme për t’u përshtatur me një situatë të re”, thotë Lange, “por ne do të duhet të shohim se si Ukraina mund të qëndrojë atje, pasi Rusia të jetë përshtatur dhe të vijë me forcë të plotë”.
Burimi