Mbytjet në kanalin Anglez nuk arrijnë të pengojnë emigrantët e dëshpëruar

Vdekjet e së martës në Kanalin Anglez, si zakonisht, nuk kanë bërë asgjë për të penguar bandat e kontrabandës nga nisja e anijeve më të dobëta dhe të mbipopulluara nga vija bregdetare franceze.
Një ekip i BBC-së pa një anije të mbushur me fryrje që shkonte në veri, afër bregut, herët në mëngjes të së mërkurës.
Një orë më vonë, një varkë e ngjashme – me shumë mundësi e njëjta – u pa duke u kthyer drejt një plazhi francez të favorizuar nga kontrabandistët pranë qytetit të Wimereux për të marrë edhe më shumë klientë që paguanin.
Policia franceze nxitoi për të kapur grupin përpara se të hipnin në bord, por mbërriti shumë vonë. Varka u nis me mbi 40 njerëz në të, disa në këmbë ose të kapur anash.
Ndërsa hetimet për katastrofën e së martës vazhdojnë , autoritetet lokale zgjodhën të dërgonin buldozerë dhe ekipe pastruesish për të çmontuar kampin e improvizuar të emigrantëve jashtë Calais që përdorej nga shumë prej atyre që ishin në varkën që u përmbys.
“Jam i stresuar. I njihja disa prej të vdekurve. Policia më ka marrë çadrën dhe të gjitha gjërat e mia”, tha një 23-vjeçar nga Eritrea, i cili na kërkoi të fshihnim identitetin e tij.
Zyrtarët francezë kanë sugjeruar se shumica – nëse jo të gjithë – nga ata që vdiqën ishin nga kombi i trazuar i Afrikës Lindore, Eritrea. Shumë të rinj kanë braktisur vendin për të shmangur shërbimin ushtarak.
“Kam një vit që pres këtu. Nuk kam para [për të paguar kontrabandistët]. Ndodh gjatë gjithë kohës – mbytjet, “tha Eritreani, i cili mbetet i vendosur të kalojë në MB, duke besuar se mund të gjejë punë atje.
Më në jug, peshkatarët francezë, të cilët ishin përfshirë në operacionin e shpëtimit të së martës, u kthyen në portin e Boulogne me kapjen e një dite tjetër.
Disa burra na thanë se kishin ndihmuar në nxjerrjen e trupave nga uji, pasi mbërritën në vendngjarje më pak se gjysmë ore pasi anija ishte shpërbërë, duke i lënë të gjithë ata që ishin në bord duke luftuar në ujëra të rrëmujshëm dhe të ftohtë.
“Sa më pak duhet të flasim për këtë, aq më pak duhet të mendojmë për të,” tha Bruno Hecquet i zymtë, ndërsa shkarkoi kutitë me kanaçe të freskëta në breg.
“Është e trishtueshme. Nuk duhet të ndodhë,” tha kapiteni Gaetan Baillet, por ai ngriti supet kur u pyet se kush ishte fajtori për rritjen e numrit të vdekjeve.
Dany Patou, nga një shoqatë bamirëse lokale emigrantësh, Osmos 62, tha se bandat e kontrabandës ishin padyshim përgjegjës, por shtoi se militarizimi në rritje i bregdetit francez po i shtynte ato banda të ndërmarrin rreziqe gjithnjë e më të mëdha – ose më mirë për t’i vënë pasagjerët e tyre që paguajnë gjithnjë e më shumë. rreziku.
“Të gjitha këto forca shtesë sigurie aktive në vijën tonë bregdetare… karrocat, dronët dhe helikopterët… kjo nuk po arrin gjë tjetër veçse të provokojë më shumë vdekje. Ata emigrantë që duan të kalojnë marrin rreziqe gjithnjë e më të mëdha,” tha Patou, duke argumentuar se më shumë njerëz u detyruan të ngjiteshin në çdo varkë, sepse kaq shumë nga inflatablet po shkatërroheshin nga policia.
Ndërsa disponimi i përgjithshëm në lidhje me krizën e emigrantëve këtu duket të jetë i zymtë dhe kryesisht dashamirës ndaj atyre që përpiqen të kalojnë Kanalin me varka të vogla, disa paralajmërojnë se zhgënjimi me numrin në rritje të vdekjeve po fillon të riformojë opinionin publik.
Mbretëria e Bashkuar duhet të mbyllë plotësisht kufirin e saj ose të bëjë diçka për ta bërë kalimin më të sigurt, tha Olivier Barbarin, kryebashkiak i Le Portel.
“Ne nuk mund të vazhdojmë t’i ekspozojmë ndaj një rreziku të tillë të gjithë këta burra dhe gra liridashëse, të cilët kanë ikur nga lufta dhe dëshira e vetme e të cilëve është të arrijnë në Angli.”/ BBC – Syri.Net
Burimi