Ky është problemi i shëndetit mendor që mund t’u shkurtojë jetën të mbijetuarve nga kanceri

Një studim i Shoqatës Amerikane të Kancerit (ACS), botuar në Journal of the National Comprehensive Cancer Network (JNCCN), zbuloi se të mbijetuarit e kancerit që janë të vetmuar janë në një rrezik më të lartë vdekshmërie.
Hulumtimi, i bazuar në të dhënat e 3447 të mbijetuarve të kancerit të moshës 50 vjeç e lart, zbuloi se ata me nivelet më të larta të vetmisë përballeshin me një rrezik më të madh vdekshmërie. Studimi përdori shkallën e vetmisë së UCLA-së për të matur nivelet e vetmisë.
Jingxuan Zhao, një autor i studimit dhe shkencëtar i lartë i asociuar në ACS, vuri në dukje se kërkimet e mëparshme treguan lidhjen e vetmisë me rrezikun më të lartë të vdekshmërisë në popullatën e përgjithshme, por shtrirja e zbulimeve i befasoi studiuesit.
Studimi nënvizon një çështje kritike, veçanërisht me mbi 18 milionë të mbijetuar nga kanceri në SHBA, një numër që pritet të rritet në 22 milionë deri në vitin 2030.
Studiuesit rekomandojnë më shumë programe për të kontrolluar dhe trajtuar vetminë midis të mbijetuarve nga kanceri. Zhao theksoi nevojën për ekzaminim dhe ndërhyrje në kohë nga ofruesit e kujdesit shëndetësor, duke theksuar rëndësinë e koordinimit të kujdesit.
Këshillimi i fundit i Kirurgut të Përgjithshëm të SHBA-së mbi efektet shëruese të lidhjes sociale dhe komunitetit nënvizon rëndësinë e trajtimit të vetmisë, sipas Zhaos.
Lisa A. Lacasse, presidente e Rrjetit të Veprimit për Kancerin ACS, theksoi domosdoshmërinë e investimit në shërbimet e orientimit të pacientëve për të mbështetur të mbijetuarit nga ana emocionale dhe sociale.
Diana Santiago, një punonjëse sociale klinike e licencuar, vuri theksin mbi epideminë e vetmisë mes të moshuarve, e cila prek jo vetëm të mbijetuarit e kancerit, por edhe të tjerët që përballen me ndryshime në jetë dhe sfida shëndetësore.
Dr. Barbara Krantz, drejtoreshë mjekësore e Qendrave të Trajtimit Caron në Florida, mbështeti idenë e ofruesve të kujdesit shëndetësor që të kontrollojnë vetminë për të diagnostikuar dhe trajtuar në mënyrë efektive individët e prekur.
Studimi kishte kufizime, duke përfshirë mungesën e grumbullimit sistematik të informacionit të lidhur me kancerin, si lloji i kancerit dhe faza në diagnozë, të cilat mund të ndikojnë në lidhjen mes vetmisë dhe mbijetesës. Të kuptuarit e këtyre faktorëve mund të jetë vendimtar për studimet e ardhshme.
 
 
Burimi