Rovena Dilo: Sa herë të kam pritur te vendi që ne dimë… (teksti dhe kënga)

Sa herë të kam pritur te vendi që ne dimë.Mes shiut rrëke, kur era fryn stuhi. Të dy të lagur, strukur qëndronim e s’ndjenim ne vetmi. Vetë më mësovese dashuria ka diell dhe në shi. Vetë më mësovese dashuria gjithë qiellin ka çati. Mes qershive mjaltë qëndruam ne të dy.Kokrrat që nga lart pikonin lëng në sy. E zgjatëm duart, përkulëm degët,por kokrra s’morëm dot.Ty të mos kisha pranë ato çaste e etur do të ndjehesha edhe sot.Ty të mos kisha pranë ato çastee etur do të ndjehesha dhe sot. Një ditë buzë detit më pyete si fëmijë “Vallë dashuria...