Roberto Benigni: Ne dashurojmë gjithnjë tepër pak dhe tepër vonë

Monolog nga Roberto Benigni Përmblidhet në veç një fjalë: dashurim; por duhet me kumtu diç: se koha rrjedh, dhe problemi thelbësor i njerëzimit që prej 2000 vjetësh ka mbetur po i njëjti…dashurim.Veçse tani është bërë më i ngutshëm, shumë më i ngutshëm, dhe kur sot dëgjojmë ende të përsëritet se duhet me dashtë njëri – tjetrin, e dimë se tanimë ka mbetur pak kohë.Duhet me u ngut.Ngut për me u dashtë.Ne dashurojmë gjithnjë tepër pak dhe tepër vonë.Ngut për me u dashtë.Sepse në perëndimin e jetës do të gjykohemi për dashurinë.Sepse nuk ekziston dashuri e humbur, dhe sepse nuk ka emocion më të madh të ndjesh kur jemi të dashuruar se jeta jonë varet e gjitha nga një tjetër njeri, se ne nuk i mjaftojmë...