Si Ukraina theu mitin e paprekshmërisë së Putinit?!

Ofensiva e Ukrainës brenda Rusisë ka vazhduar për më shumë se një javë. Sa më gjatë të vazhdojë, aq më i madh do të jetë presioni mbi udhëheqjen ruse dhe potencialisht, aq më i madh dëmtimi i autoritetit të Presidentit Putin.

Kursk, është një nga fjalët e para që shkrova dhe fola si korrespondent i BBC-së. Në vitin 2000, unë raportova për fundosjen e nëndetëses Kursk në ujërat e akullta të detit Barents. Njëqind e tetëmbëdhjetë nëndetëse u shkatërruan.
Vladimir Putin kishte qenë president për më pak se gjysmë viti. Më kujtohet ende kanalet televizive ruse që e godisnin atë për përballimin e katastrofës.
Kjo javë shënoi 24 vjet që kur K-141 Kursk u mbyt. Dhe, edhe një herë, fjala Kursk po mbush dërgesat e mia nga Rusia. Kësaj radhe Rajoni i Kurskut, ku trupat ukrainase nisën inkursionin e tyre të befasishëm dhe ku ata kanë pushtuar territorin prej nëntë ditësh.
E njëjta fjalë. Por Rusia e 2024 është shumë e ndryshme nga Rusia e vitit 2000. Këtë herë në TV rus nuk ka asnjë shenjë kritike ndaj Presidentit Putin; nuk ka dyshime në vendimmarrjen e tij; asnjë sugjerim se është pushtimi i tij në Ukrainë që ka çuar në këtë moment dramatik.
Pastaj përsëri, Kremlini ka pasur një çerek shekulli për të vendosur kontroll të rreptë mbi mediat ruse dhe mesazhet që përcillen në to.
A do të dëmtojnë këto ngjarje Vladimir Putin?
Është një pyetje që më është bërë shumë herë gjatë dy viteve e gjysmë të fundit: Në vitin 2022, kur Ukraina fundosi luftanijen Moskva, anijen e flotës ruse të Detit të Zi, përsëri disa muaj më vonë pas tërheqjes së rrufeshme të trupave ruse nga verilindja e Ukrainës dhe përsëri në vitin 2023 gjatë rebelimit të Wagnerit, kur mercenarë të armatosur po marshonin drejt Moskës – një sfidë e drejtpërdrejtë për autoritetin e Vladimir Putinit.
Presidenti Putin i kaloi të gjitha këto, me sa duket i padëmtuar. Ai do të jetë i sigurt se mund ta kapërcejë edhe këtë sfidë të fundit. Por këtu është problemi se rebelimi i Wagnerit përfundoi brenda një dite.
Ofensiva e Ukrainës brenda Rusisë ka vazhduar për më shumë se një javë. Sa më gjatë të vazhdojë, aq më i madh do të jetë presioni mbi udhëheqjen ruse dhe potencialisht, aq më i madh dëmtimi i autoritetit të Presidentit Putin.
Gjatë dy dekadave e gjysmë në pushtet, Putin ka kultivuar imazhin e “Z. Sigurim ” , i vetmi njeri në këtë vend të gjerë, i aftë për t’i mbajtur rusët të sigurt.
I ashtuquajturi “operacioni i tij special ushtarak” (pushtimi në shkallë të plotë i Ukrainës) iu prezantua popullit rus si një mënyrë për të rritur sigurinë kombëtare të Rusisë. Dy vjet e gjysmë pas kësaj lufte nuk ka shumë shenja këtu për “siguri”.
Ka më shumë NATO në kufijtë e Rusisë, me Suedinë dhe Finlandën që i janë bashkuar Aleancës së NATO-s; Qytetet ruse janë nën sulm të rregullt me ​​dron ukrainas; tani ushtarët ukrainas po pushtojnë territorin rus.
Nëpërmjet zgjedhjes së kujdesshme të fjalëve, Vladimir Putin po përpiqet t’i tregojë publikut rus se nuk ka nevojë për panik. Kur i referohet inkursionit ukrainas, ai ka shmangur përdorimin e fjalës “pushtim”. Në vend të kësaj, ai ka folur për “situatën në zonën kufitare” apo “ngjarjet që po ndodhin”. Udhëheqësi i Kremlinit e ka quajtur gjithashtu ofensivën ukrainase “një provokim”.
Çfarë do të bëjë më pas presidenti rus?
Mos prisni që ai të marrë telefonin dhe të telefonojë Kievin. Zyrtarët rusë e kanë bërë të qartë se, pas sulmit ukrainas, ata po e lënë në pauzë idenë e bisedimeve të paqes. Jo se ishte planifikuar të zhvillohej ndonjë negociatë në shkallë të gjerë.
Në fakt, këtë javë udhëheqësi Vladimir Putin njoftoi saktësisht se cili është qëllimi i tij: “…të detyrojë armikun të dalë nga territori rus”.
Një gjë është të thuash e tjetër gjë ta bësh. Pavarësisht vendosjes së përforcimeve në rajonin e Kurskut, ushtria ruse ende nuk e ka rimarrë kontrollin në këtë pjesë të Rusisë.
Ndërsa po ecja pranë Kremlinit të enjten në mëngjes, ndalova në gjurmët e mia. Ndërsa punëtorët po vendosnin ndenjëset dhe ekranet për një ngjarje, klasikja e Edith Piaf-it Non, je ne regrette rien (Jo, nuk më vjen keq për asgjë) po luante në një ekran të madh video dhe po bënte jehonë në të gjithë Sheshin e Kuq.
Ishte një moment shumë surreal.
Vladimir Putin nuk ka treguar asnjë shenjë keqardhjeje për fillimin e një pushtimi në shkallë të plotë të Ukrainës. Nuk është penduar për vendimet që ka marrë që atëherë. Nëse deklaratat e tij publike pasqyrojnë gjendjen e tij aktuale mendore, ai ende beson se ka vetëm një rezultat të mundshëm të kësaj lufte: fitorja e Rusisë./Përshtati “Pamfleti” nga “BBC”
Burimi