“Lakimi i emrit të saj”, poezi nga Petrit Ruka

Petrit Ruka Poezi nga Petrit Ruka *Një vajzë të Shkodrës desha dikursë largu e desha, nga frika,…dhe fjalën “të dua”, të rëndë si gurMbi shpinë e mora dhe ika. Në fshatrat malore, plasur prej mallitmësues i zbehtë, binjak me trishtimin,me emrin e saj në dërrasën e zezëu mësoja nxënësve lakimin. Dyzet gojë njëherësh me emrin e dashuremërore Ajo,… i, e Asaj gjinore,veç lotët në grykë nuk di si i lidhjakur arrinin në kor tek rasa thirrore… Ku është tani vallë përgjumësh si Buna,Gjynah të vdes pa ditur sa e doja,Veç në ia tha këto në gjumë ndonjë ëndërrnga ato mijëra...