Riza Braholli: Një prej “lirikave të mëkatit”

Një prej “Lirikave të mëkatit”, poezi nga Riza BraholliBëra ç’bëra atij moti…Gjiri i saj i ri është si vera e reqë çan butet e vjetra… (Psalm) Ç’ditë qe e ç’orë e ç’fatqë vithisa në mëkat?Një mëngjes me dritë të finjtërashë te kroi, te mullinjtë,pashë një çupë, lante gjinjtë. S’di si sytë aty më vanë;bëj t’i heq, të shkoj mënjanëpor më dehu siç deh veraqë shpërthen kadet e vjetra.Aq të butë dhe me kthetra!? Ç’zjarr e kish pushtuar vallë!Hidhte ujë të shuante mallë,hidhte ujë e mbyllte sytë,lagej e fërkonte gjinjtë.Zjarr, o zjarr që s’ke të dytë! Me një zë mbytur nga kollaiu afrova e i fola: – Nuk kam faj e jam i etur,po mos pi do shkoj i tretur.Nga kjo botë ç’më ka mbetur? –...