Të huaj jemi

Poezi nga Ismail Kadare Të huaj jemi ne prej kohëshÇ’ish për t’u thënë është thënë.Si gurët që zënë vend në tokëNjë jetë vend ne kemi zënë. Drejt njëri tjetrit kemi mbyllurTë gjitha rrugët edhe shtigjetSi dy qytete mesjetarëMe mure, heshta dhe me pirgje. Por natën kur i lodhur truriPortat i Mbyll me qetësi,Ti gjen një shteg dhe futesh mbrendaNjë shteg që vetëm ti e di. Futesh dhe si n’rrugica parqeshShetit mes cirkonvolucionesh.Hyn nëpër ëndrra e shkujdesur,Fanitesh, qesh, ma bën me dorë. Po kur mëngjesi zë ofrohetNis shqetësohesh befas ti.Dhe heshturazi del përjashtaNga shtegu që veç ti e di. E dita...