Poezi nga Din Mehmeti M’janë shkimë dritat e syve të gjallëkthinave të mbrëmjeve luginave të nxirae vragëve të fëtyrës së shterrurderdhi pust e fryrë të shpiertitnë shtratin ku të rrita, o fëmij.–Eja, biro,të mbledhi rreth stomit të gjinjëve të brenjtur,ti ngrohu brinjët e kërrusuraulrimave të fërfëllazave të mallkuaraeja, bir-o, ta ndijë gjakun duke vluar!… Eja […]