Poezi nga Miguel Hernandes Nga një tryezë poste që kurrë s’mbetet shkretëku rrinë kujtimi, brenga zemra dhe heshtja vetë,posi pëllumba letrat degdisen që me natë.I ndiej tek flatrojnë për në shtegtim të gjatë. Dhe ja, ku jam rrethuar me burra e me gra,plagosur nga mungesat, nga ndarjet e mëdha. Letra, pusulla, fjalë: që nisen në […]