Poezi nga Sergej Esenin Në periferi të fshatit, në një izbë, krejt e vetmuarnjë nënë plakë para ikonës, po lutet e gjunjëzuar.Lutet për djalin e vetëm, vajti kohë që s’ i ka shkruar,pse lufton në dhe të huaj, atdheun për të shpëtuar.Lutet nëna e mjeruar dhe fshin lotët që e verbojnë,atëherë syri i mjegulluar sajon […]

Poezi nga Sergej Esenin Ç’më mundon me freskinë tëndeDhe pse pyet sa vjeç jam vërtet?Kam në shpirt një lëngatë aq të rëndë,Saqë ndihem një i verdhë skelet.Djalë fshati, një herë e një kohëËndërroja më tym se një ditëDo të bëhem i pasur, i njohur,E rreth vetes do mbledh dashuritë.Po, i pasur u bëra, dhe tepër.Një […]

Sergej EseninNe tani do të ikim pak nga pakNe tani po ikim pak nga pak që këtejDrejt vendit ku ka qetësi dhe gëzim.Mbase, shpejt edhe unë do duhet të ngrePlaçkat e mia mortore për në udhëtim. Pyje të dashura mështeknash!Ti tokë! E ju, rërëra të ultësirave!Përpara kësaj turme në vrapimNuk mund ta fsheh melankolinë. Kam […]