Poezi nga Jorge Luis Borges   E kam bâ nji prej mëkateve ma t’mëdhaqë nji njeri mundet me bâ: s’kam qenëi lumtun. Akullnajat e harresës m’gjejnë,m’zvarrisin e pamëshirshëm m’lânë me ra. Prindët m’lindën që ta lu’jnji lojë t’rrezikshme e t’bukur në kët’ botë,për tokë, ajër, zjarm e ujë.I mashtrova. S’qeshë i lumtun. Qe e kotë dëshira […]

Shazim Mehmeti Bahu mëngjes i ujtë, bahu i lumtun, shndrit!Pajtohu me faktinse lumtunia nuk asht nji gjendje e përhershme,por veç do çaste që duhet me i ndijue,kur t’vijnë rastësisht!Shkëputu nga krahasimet me të tjerë dhe me përrethjen,përqendrohu te vetja!Atyne që i ke përreth teje,jepjua dritën tande, baji t’lumtun,dhe gëzimi ka me t’ardhë vetiu!Shkëputju të shkuemes, […]

ka ditë kur kam frikë me kenë e lumtunfjalët e pleqve i kam birë në veshçatia diku duhet më pikue gëzohem për atë traun e thyem në trapazanse aty pikongjakmandej kam frikë mos me kenë e lumtunfjalët e pleqve i kam birë në veshshëndeti në radhë të parëe gëzohem që e falenderova zotinsa hapa sytëtanë […]

Poezi e shkruar nga Jorge Luis Borges. Përktheu: Orjela Apolloni. E kam ba nji prej mëkateve ma t’mëdháqë nji njeri mundet me ba: s’kam qenëi lumtun. Akullnajat e harresës m’gjejnë,m’zvarrisin e pamëshirshëm m’lânë me ra. Prindët m’lindën që ta lu’jNji lojë t’rrezikshme e t’bukur në këtë botë,për tokë, ajër, zjarm e ujë.I mashtrova. S’qeshë i […]