Poezi nga: Gueorgui KonstantinovPërktheu: Lulzim Tafa Një ndjenjë spontanemë kthen në vendlindje,e heshtur është tanikodra e fëmijërisë sime.I mbaj sytë mbyllurduke e shtypur fytyrënpërballë lëvores së errëtTë një mani.Me një zë kërcitës,E pa mashtrim,Numëroj deri në dhjetë…Pastaj filloj të kërkojShokët e mi të fëmijërisëI kërkoj këtu, atje, kudo…Por nuk i gjej më askundTani atajanë fshehur […]