Kur Dritëro Agolli i rrëfehej Ali Podrimjes për raportin me Ismail Kadarenë
Elona Agolli, vajza e shkrimtarit të madh Dritëro Agolli, risolli kohë më parë një dialog mes të atit dhe Ali Podrimjes, për raportin me Ismail Kadarenë. Dialogu Agolli-Podrimja Podrimja: Në të njëjtën ndërtesë jetoni me Kadarenë, po udhët tuaja kanë kahje të ndryshme. Me siguri miqësinë nuk e keni lënduar?Dritëro: Nuk jemi edhe aq të […]
Ne të dy
Poezi nga Marina CvetaevaShqipëroi: Dritëro Agolli Ne të dy si dy jehona shkojmë,heshte ti, pas teje hesht dhe unë…Ne të dy si dylli nuk durojmëfati me pak zjarr na djeg pa zhurmë…Dhe kjo ndjenjë, armikja jonë e mirë,shpirtrat tanë i hedh në zjarr të gjallë,ndaj të quhesh mik është e vështirë,por dhe për armik nuk […]
Dritëro Agolli: Edhe dhëmbët zihen me gjuhën dhe bashkë rrinë!
Dritëro Agolli Thënie nga Dritëro Agolli: -Nëse njeriu nuk ndjen as kënaqësi, as dhimbje; nëse nuk ndjen as gaz, as hidhërim, as shpresë, një gjë po jua them me ndershmëri dhe bindje, lëreni të vdesë. -Ka fjalë që qajnë dhe lotë që flasin. -Për të gjetur miqësinë e vërtetë kapërcehet lumi, për të gjetur dashurinë […]
Letra e Dritëroit për Sadijen: Ndonjëherë bëhem i padurueshëm, po jo se dua…
E bija, e Dritëro Agollit, Elona, vazhdon të bëjë publike disa nga shkrimet e tij. Ajo kohë më parë, e publikoi në faqen e saj në Facebook një letër që Dritëro Agolli ia dërgoi Sadijes, bashkëshortes së tij. “Zgjodha një letër dashurie të shkruar më 13 tetor 1964 nga vetë Dritëroi, për të përkujtuar datën […]
Dritëro Agolli: Kur dashuroheshim në kohën tonë…
Kur dashuroheshim në kohën tonë,Kur tretesha dhe digjesha për ty,Nga njëri-tjetri letrat vinin vonë,Kalonte dhe një muaj apo dy. Po ndofta dashuria mbahej gjallë,Se zjarrin mbanin letrat në udhëtim,Me bicikletë a mushkë apo me kalë,Në vapë e shi, dëborë dhe thellim. Kur dashuroheshim në kohën tonë,Me zor na vinin letrat fshat-qytet,Nuk kishim nëpër dhoma telefonë,Dhe […]
Dritëro Agolli: Pas vdekjes sime disa do kënaqen…
E di se pas vdekjes sime disa do kënaqen,Do flasin: i mbylli sytë, e kyçi gojën lugati,Se mjaft na ka prishur mendjen dhe paqen,Se tepër litarin e kohës e zgjati. E di se gëzimi i tyre i shkurtër do jetë,Pas vdekjes sërishmi kam për t’u dalëMe nofullë të rrjepur nga qindra faqe e fletë:“Jam gjallë, […]
Qetësia e bukur
Poezi nga Dritëro Agolli Gruaja fle ne carcafin e bardhe e jastekun e bardheE bukur si perendi e lashte e Greqise;Flene syte e saj qe me mahniten vite me rradhe,Flene buzet e saj si kokrra e prere ne mes e qershise;Flene qerpiket si halat naten ne grure,Flene mollezat e faqeve qe bejne gropeza kur qeshin,Fle […]
Duke u menduar për bukurinë
Poezi nga Dritëro Agolli Përse një shkëmb i ashpër dhe i rrudhur, Që deti e godet, si dash, me valë, Më duket aq i bukur, Ku ndodhet bukuria vallë? Më shembëllen me bustin e njeriut, Në rrudhat sikur fshihet dhembja e botës, Gjëmon në rrudhat breshri dhe veriu Dhe moti shira derdh dhe i fryn […]
Dritëro Agolli: Kënga e poetit para vdekjes
Poezi nga Dritëro Agolli Unë po vdes dhe toka mbledh shi.Dikur ëndërroja të isha i madh.Ah, gjepura! Sikur ta nisja rrugën tani,Do shëmbja çdo mur e çdo gardh.I mekur mes jush me veten po flas,Vdekja përtypet dhe ha ananas…Ta nisja rrugën tani kur po vdes,Tani kur mbi veten vështroj një qiriTek falet, tek zbehet e […]
Dritëro Agolli: Vdekja e nënës
Poezi nga Dritëro Agolli U zvogëlua nëna dhe u tret e gjitha,U bë si pulëbardhë e lehtëDhe një mëngjes pa zbardhur ende dritaRënkoi e fluturoi mbi retë. Andej u fsheh si ylli AfërditaDhe ne pastaj s’e pamë, pastë ndjesë!Veç ndodh që valë e ëndrrave të trishtaE sjell në breg të shtratit tim si shpezë. ObserverKult […]