Poezi nga Xhevdet Bajraj Një grua e shndërruar në një grusht dheuende e mban mendqë dikur kishte dashuruar shumëaq shumësa tani nga ajonë një fushë pa Zotmbinë luleNganjëherëpor vetëm nganjëherëkafshët u afroheni nuhasin atoe dridhenpastaj e lëshojnë një zëtë dhimbshëmsi në ditën e parë të botës. / KultPlus.com