Radovan Zogoviq: Mos vdis para se me vdekë

Gjatë natës e tërë lëndina me lule u vesh.U stepa. Mbeta shtang nga aroma që deh.Tërë jetën druajta të mos jem gjallë e ulok.Mos vdis para se me vdekë, mik, vëlla, shok! Fusha e mbuluar me bar të dendur gufon.E në bar lumi – si shokë e kaltër vallëzon.Vetëm aq? E blerta shokë? I kaltri brez blerosh?Mos vdis para se me vdekë, vëlla, mos! Jazi i fshatit rrëmbyeshëm rrjedh. E yjet merrMe vete… Hëna shpalos gjirin e saj në shtjellë.Pamja çik shikimin e sytë tanë i josh…Mos vdis para se me vdekë, vëlla, mos! Mbi supe nënës blenj puplash i...