“N’Rugovë”, poezi nga Afrim Demiri

1.Një pishë mbiu në mueshpejt u ba sa shtati jem Nuk dihej ma cili ishimUnë në pishëA pisha në mue Ajo ecte si njeriUnë kryet lartsi pishë Në një thepRugovezum’ n’thue E njëjta hijeu përplaspara nesh Një sopatëdëgjohejlarg 2.A ka RugovëPa rugovas Një shallë tundetPllajaveNga era GrykësShkon e ndaletMaje pishës Një majekrahuza i humbunThepave Tungjatjeta, hej Një plisrrokullisetUjvarës pikëlluesegurëzohet në gur Udhës së hekurtnuk ngjitemE thej qafënQafës së dasmorëve 3.Në PatrikanëMuroset mallkimiLutjet e rremei merr lumi AsnjëkambanëNuk ftonn’besim Shkoj e vijësi një AdamI harlisunN’ Pejë Në Çarshinë e gatëe blej një qystekpër orën temet’humbun. ObserverKult Lexo edhe: TRIPTIK NGA AFRIM...