Një vit nga ikja e Agim Doçit, nga shndrrimi në jehonë i zërit që kumboi gjëmimshëm në ndërgjegjen tonë kolektive

Nga Albert Vataj Si pak ikje që vijnë për të na thënë, se meritojnë t’i përkasin kujtesës, ishte edhe ajo e Agim Diçit, poetit zëgjëmimshëm, veprimtarit të paepur të kulmimeve kombëtare, polemistit të zjarrtë dhe mendjes së bukur, atij që guxoi të mendonte dhe të shprehej, siç ai e ndjente, pa e vrarë mëndjen, se kishte prej tyre që mendonin ndryshe, që turfullonin dhe shanin, duke nxjerrë në pah kulturën e urrejtjes, si shprehje e papajtueshmërisë.E megjithatë ai iku, iku për të mbetur këtu, shumë më shumë se çfarë do të mund të marrë me vete në këtë ikje që...