Mbramja asht’ larg

Poezi nga Martin Camaj Mbramja ashtë large ti je atje mbi kodër të bleruemeku gurzit që bashin zhurmëi përpiu dheu. Ti je atje me të bijën e heshtjese me shoqe tjera e mendon për mue.Unë jam në detin e tingujve e ndër gjujt e mij ndievapeshen e tramit tue u ndalue me turr.Mandej i lëshova vendin një të vjetrie mes tallazit të krahve thashë:mbramja ashtë larg e ti andej lumit. Heshtja prek qiellin me dorëE ti atje mbi kodër të bleruemenjeh gjurmët e diellit npër qiell./ KultPlus.com