“Mam”, poezi nga Mim Marjanaku

Ishte një ditë që s’peshoias sa një kilogram mollëqë i shtrydha pak më parë.Mbylla sytëdhe fjeta.“Fjetsh të madhin”,do kishte thënë njerka ime,Por im at’ pati vetëm një grua.Nënën time,që më hodhi batanien e dale bojee më përkëdhelisi atëherëkur isha kërthi.Aty u thye rekordi:u këput shiriti i kuq i garës.Drejtuesi ngriti lartkrahun e kampiones.E vetmja sekondëqë dita u bë jetëe kur fjetapiva gjidhe u rrita.Sot nuk bëra asgjë më të mirë:isha me nënën time,nusen e përjetshme,e re e bukur,dhe unë—fetus i destinuarnë mitërpër t’u bërë vajzë-gruae bukur. 10 dhjetor 2025 ObserverKult Lexo edhe: MIM MARJANAKU: TI NUK ERDHE RASTËSISHT…