Astrit Delvina: Ti s’kishe nevojë për një dashuri të madhe…

“E kuqja”- nga Astrit Delvina Kur e dashurova ishte veshur me një fustan të kuq. Të kuqe i kishte dhe buzët mishtake. Nuk lyhej kurrë. Lulëkuqja, koralet ma kujtonin shpesh. Shoqërim idesh. Planeti i kuq, Marsi i egër, ma sillte ndërmend gjaku… ma binte përpara syve. Erdhi me një fustan të kuq. Dhe iku me rroba të zeza. Një ditë pashke plot vezë të kuqe. Nuk e di nga erdhi. Nuk e di ku shkoi. Nuk e di nëse do të kthehet ndonjëherë. Erdhi me përdredhjet e një zvarraniku dhe iku me furinë e një demi.Pse demat e urrejnë ngjyrën e kuqe? Po sikur të ishte i tërë qielli i kuq, a do ta pëlqenim më shumë qiellin e kaltërt?Pirati i kuq! Lëkurëkuqët! E kuqja...