Naxhije Gashani: Ditëve që (s’)duan të vjeshtohen

Sa herë mendja më shkon të vjeshtohemshpejtësisë së dritës më shfaqesh tizbret rrëmbimthi pranvershëmmbush gjithë të çarat e etjevee s’lë asnjë pëllëmbëku vjeshta mund të pushtojë dritaren para meje Andej e këndej mund të fryjnë edhe erërat më the një ditëmund edhe të mbesin hapur padashje dritaret e stinëve të acartasytë e luleve mund të shohin lëndinave djerrinae ne të qahemi prag një vere të panjohur. . .Veç kurrënjëherë në asnjë stinëne të dy s’do të përqafohemi duarsh të ftohtasyve tanë s’do u bie krahnezë kur shohim dritave të njëri-tjetrit. . .Nuk lindin ditë më të vjeshtta se atëherëkur ti nuk kishe hyrë ende portave të shpirtit tim ObserverKult