Ismail Kadare: Kristal

Ka kohë që s’shihemi dhe ndjejsi të harroj unë dalëngadalsi vdes tek unë kujtimi ytsi vdesin flokët dhe gjithçka. Tani kërkoj poshtë e lartënjë vend ku ty të të lëshojnje strofë a notë, a një brilantku të të lë, të puth, të shkoj. Në s’të pranoftë asnjë varrasnjë mermer, a morg kristalmos duhet vallë prapë të të mbartgjysëm të vdekur, gjysëm të gjallë. Në s’gjetsha hon ku të të hedhdo gjej një fushë a një lulnajëku butësisht porsi polengjithkund, gjithkund të të shpërndajë. Të të mashtroj ndoshta kështudhe të të puth të ik pa kthimdhe nuk do dinë as ne askushharrim ish ky a s’ish harrim. ObserverKult —————————————————– Lexo edhe: ISMAIL KADARE PËR HAVZI NELËN: NJË POET U LËKUND NË TRIKËMBËSH, NË QYTETIN VERIOR TË...