Ajri që vret

Ajri që vret Nga Dojna Mema Në këtë qytet, e në këtë jetën tonë të vogël, ka shumë gjëra që i marrim për të mirëqena. Por ka një gjë e marrim më të mirëqenë se gjithçka tjetër… ajrin që thithim Jo se nuk kemi dëgjuar për mungesë ajri. Kemi dëgjuar. Në televizor, nga alpinistët që ngjitin Everestin. Që flasin për mungesën e oksigjenit në majë të botës. Por askush nuk flet për mungsën e ajrit poshtë. Atje ku zbret minatori. Ai që thith pluhur, jo oksigjen. Që nuk e bën për sport e as për sfidë personale, por ngaqë nuk ka zgjedhje tjetër. E, pra… sot, në Tiranë, ne jemi shumë më afër ajrit të minatorit se atij të alpinistit. Më kujtohen çarçafët që varën...