“Nënës sime”, poezi nga Hajnrih Hajne

Poezi nga Hajne Në çmenduri e sipër, të të braktisja dojae gjer në fund të botës, i vetëm unë të shkojatë shihja unë në të, dashurinë a do ta gjeja,e fort me adhurim atë ta përqafoja. Dhe e kërkova dashurinë unë në çdo rrugëe në çdo derë për të unë zgjata duart,e lypja dashurinë unë si monedhë,por s’mora veç urrejtjen e hutuar. Dhe renda unë gjithkund pas dashurisë,pas dashurisë që kurrë unë nuk e gjetadhe i sëmurë e i pashpresë, përsëri për në shtëpi u ktheva dhe ja, drejt meje erdhe ti,dhe diçka shndriste fort në sytë e tu,kjo ish e ëmbla, shumëkërkuar dashuri. Përktheu: Juliana Vogli ——————————– LEXO EDHE: Hajnrih Hajne: Letra që ti shkruan lexo edhe: ILIRIAN ZHUPA: NATËN TË SHOH, DITËN S’TË...