E kujtoj mësuesin

Poezi e shkruar nga Agim Vinca. Pat ikur mësuesi im në Turqi,unë abetaren e laga me lot.Në zemër më hyri fytyrë e tijdhe s’më hiqet atë ditë e sot. I vogël isha atëhere, pak dija,jeta më dukej lojë, dëfrim.Por ngado që shkoja, kudo që vijashihja fytyrën e mësuesit tim. Dëgjoja zërin e tij të dashurkur binte zilja për në mësim,dëgjoja zërin e tij të dridhur:«E di ç’është mërgimi, ti Agim?» Po unë s’e dija, s’kuptoja dotç’ishte mërgimi dhe Anadolli.Sytë e mësuesit ishin me lotatë ditë që fshati e përcolli. Kaluan ditë, kaluan vjet,librin nga dora s’e lëshova,në banka të shkollës dhe në jetëpunët e kësaj toke i mësova. Mësova unë se ç’ish mërgimi,shtëpia pa plëng, sofra pa bukë,mësova përse mësuesi, imi,na la dhe mori të...