‘Nuk vdes njeri nga dashuri e humbur, sidoqoftë, dhimbje ka’

Poezi nga Teodor Keko Trishtimi. Ai vetëm mua më përket!Iku një vajzë. E desha dhe i thashë shko!Jeta ime boheme në dy metra katrore vdes.Vdekja! Ç’fjalë e trishtme dhe e fortë!Nuk vdes njeri nga dashuri e humbur.Sidoqoftë, dhimbje ka.Edhe vdekja në metastaza dhembjesh është strukur,galopi i tyre baraz me hata.Po bota jeton. Jeton njeriu.Me dhembje, dhe më i lumtur.Unë dua të jetoj.Ajo, gjithashtu. Dhe iku.Trishtimi vetëm mua më përket!Për inat të tij bëhem më i bukur!/KultPlus.com