Nga Visar Zhiti Bir, i vogli im, i bukuri, degë e gjelbër krahu yt, që më futet në ëndrra, rritu sa më parë dhe qofsh fëmijë përherë…E di ç’do të bëhem kur të rritem?… Bëhu ç’të duash, biri im, por i dashur patjetër siç je, i bukur, i bukur siç je!Ç’të të them, unë do […]

Nga: Visar Zhiti -përsiatje pasditeje –…dolëm, edhe pse pasditja ishte e ftohtë dhe temperatura e ulët, nën zero. Eh, sa gjëra janë të ulëta e nën zero, thashë me vete dhe po më pëlqente të ecja andej, ku bora ishte e pashkelur. Shtëpitë ngjanin si në përralla të bukura, të ëndërrta. Perëndimi i diellit kontrastonte […]

Visar Zhiti -What is Past is Prologue- Gjeta një udhëzues në Uashingtonsi bëhet testamenti. E kish seriozisht.Pra s’mjafton bindja e vdekjesU dashka dhe të dish si ta ndashkujtimin tënd. Kujt do ja lesh shtëpinë? Po lumturinëe saj monotone? Stinët e harlisura me imazhete kuajvepasqyruar në xhamat okulte?Këpucët kujt do ja lësh, po pjesën e rrugësqë […]

Visar Zhiti Vazhdimisht tradhtohet njeriu,nuk e kam fjalën për ditën e tij që befasbëhet mbrëmje,as për mbrëmjen e flokëve të tijqë zbardhet e bëhet ditë e heshtur pleqërie. Tradhtohet njeriuSe kam fjalën që dhe varri i tij vdes dhe emriShndërrohet në barë të kalbur harrese. Por njeriu tradhtohet vazhdimisht nga njeriu. Dhe kur gjysma ha […]