Nazim Hikmet Poezi nga Nazim Hikmet E vetmja ime!Në të fundit letrën tënde:“Më dhemb koka,zemrën e kam rrëmujë”më thua.“Sikur të të varin,sikur të të humb”,thua,“s’jetoj dot”!Jeton, gruaja ime e dashur,si një tym i zi do ndahetkujtimi im në erë,jeton, flokëkuqja e zemrës sime,e shumta një vit zgjat dhimbja e vdekjesnë shekullin e njëzetë. Vdekja.Një i […]