Petrit Ruka Poezi nga Petrit Ruka E shkreta, nëna ime,tre ditë e tre netë në koma,vdiq në një nga datëlindjet e mia… Shuhej e shuhej zemra në ekranin mbi kokë,mbajtur me rrjeta tubash plastike,s’i dilte më tërë oksigjeni i gjithë botës,E lutej të shkonte,ne se linim të ikte. Binin vijëzat e shpirtit, të kaltra, në […]