Poezi nga Arben Duka Jeta ime që s’të zhytaNë llum e në baltë,Por as dot nuk të gostitaMe llokum e mjaltë. Jeta ime. Të dy ecëmSi dy të harbuar.Diku ramë e diku ngecëm,Po prapë jemi çuar. Jeta ime, jeta imeQilim dot s’të shtrova,Nëpër mjegull e gjëmimeSi i marri shkova. Pak na mburrën, pak na deshënSa […]