Poezi nga Mihail Lermontov Nuk i harroj në kraht’ e huajDy sytë magjistarë.Kur dashuroj, lëngoj e vuajPër dashurin’ e parë.Kujtesa, vashë, më cfilit,M’i çorri plagët mua,Po un’ me vetë përsërit:Të dua, moj, të dua! Do të martohesh, vashë moj,S’do t’a kujtosh poetinDhe unë më s’do të shikoj,Se do të zë kurbetin.Vapori zhduket tej në detMe […]

Poezi nga Mikhail Lermontov Nuk të përulem. Ka mbaruar.Asnjë premtim i yt s’hyn dotNë shpirtin tim për ta sunduar.Jemi të huaj, sot e mot. Ti ke harruar që lirinëS’ia fal mashtrimit kurrsesi,Por dhe kështu, vite që s’vijnëPër syt’ e tu i bëra fli. Edhe kështu tek ti pandehjaTë gjeja shpirt e shok e shortDhe tërë […]