Poezi nga Musa Vyshka Në fund të arkës… një këmishë e vjetër.Është vetë ajo e s’mund të jetë tjetër.Ajo, praruar me mijëra ylberë.Kurseva plot një verë për ta blerë.E prita ditën të ma shihje ti,Por, kur e vesha, qielli krejt u nxi. Ti pas rrëkeve heshtur më shikojë.Nuk di: të dhimbsesha apo më doje.Ai shikim […]

Të kam pru nji lule, Martin,Pështjellë në këmishë të shtatit.Po e mbielli te guri yt i vorrit. Kur ajo të çelet,Ka me qesh me ty,Kur ajo të mbledhet,Ka me qa me ty. Se ku shkon shpirti i atij që vdesE din veç zemra e atij që e dashuron. Shpirti im prej luleje e ndjen,Qi vuejmë […]