Poezi nga Ervin Hatibi Unë Kishotin që i vogël e njihja,Nga filmat e njohja Kishotin e MançësAh, unë, sa e doja, unë fëmijaAtë dhe Sançon e Pançës. Unë nuk e dija mirë seç ishteAi burrë i fandaksur me mjekër e ushtë,Por di se mendjen për aventura e kishte,Mendjen të mjegullt e zemrën të prushtë. E […]

Që në varg të parë mungon si përmendjeKurse prania fillonte t’i ndihejGjithnjë e më fort, si ndihet pas perdes në një dhomëPërherë më të huaj-prania e gruasPër herë të parë e takonDhoma fryhet kraharorMe mungesën e gruasTë vishet ka shkuar, të zhvishet, kush po di mëPritja humb kahe në mes të pranisëE di veç se […]