Poezi nga Alda Merini Ka gra… Pastaj ka gra, gra… Ato nuk duhet me provu m’i kuptue, kish’ me kanë një betejë e humbun n’fillesë. Duhesh m’i pranue, qaq. Duhet m’i marr e puthë, mos me iu dhanë kohë, kohën me u mendue. Me i pushtue duhesh n’përqafim që dahun ua ndal e frikën që […]

Ndoshta mund të jetohet edhe nga dashuria, mund të jetohet me poezi, mund të jetohet për një mimozë të humbur ose për një vështrim që na la. Një gjë po ju them, gra që jetoni me punën tuaj dhe heshtjen tuaj të përjetshme: ju që keni pirë lotët e kaq shumë ndarjeve, mos lejoni që […]