Bashkimi Europian po shqyrton nëse do ta klasifikojë etanolin, një dezinfektant që përdoret gjerësisht në spitale, si një produkt të rrezikshëm.
Marrja në shqyrtim vjen në një kohë kur ky vendimi aktualisht është pezulluar, për shkak të mungesës së konsensusit midis grupeve shkencore në agjencinë kimike të BE-së.
Vendimi u diskutua sot midis ligjvënësve europianë dhe Komisionit Europian, por debati është lënë në hije nga implikimet e mundshme të vendimit për institucionet e kujdesit shëndetësor.
Ligjvënësit europianë Christine Singer dhe Andreas Gluck u kanë kërkuar kolegëve të tyre në Parlamentin Europian të sigurohen që dosja të debatohet në nivelin e duhur politik.
Etanoli është një lëng i kthjellët që mund të digjet si lëndë djegëse ose të përdoret si dezinfektant. BE-ja po shqyrton vetëm përdorimin e tij si pjesë e produkteve biocide, siç janë dezinfektantët dhe produktet e kontrollit të dëmtuesve.
Sipas ligjit të produkteve biocide të BE-së 27, të gjitha substancat aktive të përdorura në produkte të tilla duhet të miratohen përpara se të autorizohen.
Category: Shëndetësi
-
Komisioni Europian merr në analizë etanolin në dezinfektuesit spitalorë, ja sa i sigurtë është
-
Çaji me xhinxher, ja si e ndihmon shëndetin tonë
I ngjashëm me shafranin e Indisë dhe kardamonin, xhinxherin me prejardhje nga Kina, duket se shëron dhe trajton më shumë probleme shëndetësore nga se keni menduar.
I njohur për vetitë e tij shëruese, rrënjët e xhenxhefilit përdoren në shumë mënyra falë vlerave ushqyese dhe përbërësve bioaktivë. Mund të konsumohet i freskët, pluhur, i tharë si erëz, ose të përdoret në formën e vajit apo lëngut.
Në rast se ende hezitoni nëse duhet të përfshini xhinxherin në dietën tuaj të përditshme apo jo, hidhini një sy përfitimeve të mëposhtme shëndetësore.
Forcon sistemin imunitar
Studimet kanë treguar se konsumimi i rregullt i çajit me xhenxhefil mund të forcojë sistemin tuaj imunitar. Mbushur me antioksidantë, xhenxhefili do të rrisë imunitetin tuaj, mbrojtjen nga infeksionet, të ftohtin dhe gripin.
Përmirëson qarkullimin e gjakut
Xhinxheri përmban shumëllojshmëri vitaminash, minerale, dhe aminoacidet për të përmirësuar qarkullimin e gjakut në trup. Përmirëson qarkullimin e gjakut, gjithashtu ndihmon në parandalimin e sëmundjeve kardiovaskulare, arteriet e bllokuara dhe goditjet kardiake. Vetëm një filxhan çaj xhenxhefili në ditë mund të ndihmojë për të mbajtur zemrën dhe arteriet e shëndetshme. 5 gramë pluhur xhenxhefili çdo ditë mund të ulin në mënyrë të konsiderueshme nivelet e kolesterolit në gjak. Kësisoj dhe rreziku për t’u prekur nga sëmundjet kardiovaskulare do të ulet ndjeshëm.
Shëndet më i mirë oral
Bakteriet që shumohen në gojën tuaj, mbetjet e ushqimeve apo ngrënia e ushqimeve të caktuara janë përgjegjëse për aromën e keqe të gojës. Por pirja e ujit me xhinxher apo çajit me këtë erëz do t’ju freskojë frymën për shkak të enizmave antibakteriale.
Ndihmon të humbni peshë
Nëse jeni duke kërkuar për një shtojcë natyrale për të nxitur sistemin tretës dhe metabolizmin, provoni xhinxherin. Komponimet fenolike të xhinxherit kanë treguar se ndihmojnë me problemet e traktit gastrointestinal. Duke marrë 1,2 gramë pluhur xhenxhefili para një vakti, ju përshpejtoni tretjen me 50%.
Në rast të vjellash
Xhinxheri është i njohur për vetinë e tij qetësuese ndaj të vjellave. Nëse ndiheni keq kur udhëtoni, ju zë makina apo ju merren mendtë, uji me xhinxher ju vjen në ndihmë. Gratë shtatzëna përjetojnë shpesh ndjesi të tilla dhe pirja e ujit me xhinxher çdo ditë jo vetëm do të eliminojë ndjesinë e të vjellave, por do t’ju bëjë gjithashtu të ndiheni më mirë.
Mbron kundër sëmundjes Alzheimer
Studimet kanë treguar se çaji i xhinxherit mund të ndihmojë për të ngadalësuar humbjen e qelizave të trurit që janë të lidhura në mënyrë tipike me sëmundjen e Alzheimer. Xhinxheri mund të përmirësojë funksionet e trurit duke reduktuar stresin oksadativ dhe inflamacionin kronik, dy faktorë që mund të përshpejtojnë procesin e plakjes dhe të bëhen një nxitës kryesor i sëmundjes së Alzheimerit dhe dëmtimeve të tjera lidhur me moshën. -
Nivelet normale të hemoglobinës/ Si t’i kuptoni dhe kur duhet të shqetësoheni?
Hemoglobina është një proteinë e rruazave të kuqe të gjakut që transporton oksigjenin nga mushkëritë tek indet dhe rikthen dioksidin e karbonit nga to tek mushkëritë. Hemoglobina luan një rol të rëndësishëm në mirëmbajtjen e formës së rruazave të kuqe të gjakut.
Forma natyrale e tyre është e rrumbullakët, por mungesa e hemoglobinës prish formën e rruazave të kuqe të gjakut dhe qarkullimin në enët e gjakut.
Nivelet e ulta të hemoglobinës shkaktojnë anemi. Sipas të dhënave, lodhja, rrahjet e çrregullta të gjakut, rënia e flokëve dhe vështirësi në frymëmarrje janë disa prej simptomave.
Cilat Janë Vlerat Normale Të Hemoglobinës?
Matjet e niveleve të hemoglobinës bëhen në gramë për një decilitër të gjakut. Nivelet normale të hemoglobinës variojnë sipas moshës dhe gjinisë. Vlerat normale mesatare, sipas të dhënave të AgroWeb.org janë:
Të porsalindurit 17 – 22 g/dLNjë javë pas lindjes 15 – 20 g/dLNjë muaj pas lindjes 11 – 15 g/dLFëmijët 11 – 13 g/dLMeshkujt e rritur 14 – 18 g/dLFemrat e rritura 12 – 16 g/dLMeshkujt pas moshës së mesme 12.4 – 14.9 g/dLFemrat pas moshës së mesme 11.7 – 13.8 g/dL
Nivelet E Ulëta Të Hemoglobinës
Nivelet e ulëta të hemoglobinës shkaktojnë anemi. Ato nxiten nga humbja e gjakut, mungesa e ushqyesve, problemet me veshkat, tumoret, ulçera e të tjerë.
Nivelet E Larta Të Hemoglobinës
Nivelet e larta të hemoglobinës vërehen tek njerëzit që pijnë duhan ose që jetojnë në vende të larta. Nëse jeni të dehidratuar, nivelet e hemoglobinës për pak kohë do të rezultojnë të larta, tregojnë informacionet. Shkaktarë të nivelit të lartë të hemoglobinës janë sëmundjet e mushkërisë, tumorët, abuzimi me subtancat e ndaluara.
Defektet Me Hemoglobinën
Ka raste kur struktura e hemoglobinës është me defekt dhe rruazat e kuqe të gjakut kanë një formë jo normale. Falë formës së tyre jo të rregullt, rruazat e gjakut nuk kanë një rrugëtim të lehtë në enët e gjakut gjë që vështirëson transportin e oksigjenit. Këto rruaza shuhen për 10 deri në 20 ditë, ndërsa rruazat me formë normale zëvendësohen pas 120 ditësh. Kjo shërben edhe si pikënisje e anemisë. Simptomat e këtij problem shoqërohen me dhimbje trupore, të kraharorit, kockave, vështirësi në frymëmarrje, lodhje, verbëri e të tjerë.
Talasemia
Talasemia është një çrregullim i trashëgueshëm i gjakut dhe ka të bëjë me prodhimin e hemoglobinës në formë jo normale. Çrregullimi shkakton në një shkatërrim të tepruar të rruazave të gjakut që shkaktojnë edhe anemi. -
Puthjet janë të mira për shëndetin: ja si ndikojnë në trupin tuaj
Puthjet nuk janë vetëm një shprehje e dashurisë, por edhe një mënyrë e natyrshme për të përmirësuar shëndetin. Sipas ekspertëve, shkëmbimi i pështymës funksionon si një “mini-vaksinë” për sistemin imunitar, duke stërvitur trupin për të përballuar bakteret e reja që mund të përballojë në përditshmëri.
Puthjet aktivizojnë rreth 30 muskuj të fytyrës, gjë që jo vetëm përmirëson tonin e lëkurës, por gjithashtu ndihmon në rritjen e rrahjeve të zemrës dhe frymëmarrjes. Ekspertët i konsiderojnë ato një lloj mini-trajnimi kardio, që ndihmon trupin të qëndrojë aktiv dhe në formë.
Por përfitimet nuk ndalen këtu. Puthjet rrisin prodhimin e pështymës, një element thelbësor për pastrimin natyral të gojës. Kjo ndihmon në forçimin e smaltit të dhëmbëve dhe luftimin e baktereve të dëmshme, duke kontribuar në shëndetin oral.
Nga një perspektivë më e gjerë, puthjet kombinojnë përfitimet fizike dhe emocionale. Aktivizimi i muskujve, përmirësimi i qarkullimit të gjakut dhe stimulimi i sistemit imunitar janë avantazhe që shkojnë përtej momentit romantik.
Pra, herën tjetër që shkëmbeni një puthje, mos e shikoni vetëm si një akt dashurie, trupi juaj po përfiton shumë më tepër nga sa mendoni. Përveç ndjenjës së ngrohtësisë dhe lidhjes emocionale, puthjet mund të konsiderohen si një “mini-trajnim” për trupin dhe sistemin imunitar, duke i dhënë shëndetit tuaj një përfitim të natyrshëm dhe të këndshëm.
-
Kjo është koha kur ne rritemi, sipas shkencës
Për vite me radhë kemi dëgjuar se truri “pjeket” në moshën 25 vjeç, sepse atëherë zhvillohet plotësisht korteksi prefrontal, pjesa që lidhet me vendimmarrjen dhe kontrollin e impulseve. Ide perfekte për t’u justifikuar: “jam 23, normal që s’i kam gjetur akoma përgjigjet e jetës”. Vetëm se rezulton të ketë qenë më shumë mit se fakt.
Një studim i ri i Universitetit të Cambridge, i publikuar në Nature Communications, ka analizuar skanera truri të rreth 4 000 personave nga mosha 0 deri në 90 vjeç dhe sugjeron diçka tjetër: truri qëndron në fazë “adoleshente” deri në fillim të të tridhjetave. Sipas tyre, mesatarisht, struktura e trurit hyn në “modalitetin adult” rreth moshës 32 vjeç. Me fjalë të tjera, nga pikëpamja e arkitekturës së trurit, nuk jemi plotësisht “të rritur” në 25, por disa vite më vonë.
Studiuesit identifikojnë pesë faza të mëdha të zhvillimit të “kabllove” nervore, të ndara nga katër momente kthese. Truri i fëmijërisë zgjat nga lindja deri rreth moshës 9 vjeç, kur nis faza adoleshente. Kjo fazë, sipas të dhënave, vazhdon deri rreth të 32-tave. Më pas fillon periudha e gjatë “adult”, që zgjat mbi tre dekada, deri te një tjetër kthesë rreth moshës 66 vjeç, që lidhet me “plakjen e hershme” të trurit. Faza e “plakjes së vonë” fillon rreth të 80-tave.
“Ky është studimi i parë që identifikon qartë fazat kryesore të ‘instalimit elektrik’ të trurit në gjithë jetën tonë”, shpjegon neuroshkencëtarja Alexa Mousley. Sipas saj, këto periudha na ndihmojnë të kuptojmë më mirë jo vetëm se çfarë dimë të bëjmë më mirë në moshat e ndryshme, por edhe kur jemi më të brishtë ndaj stresit, ndryshimeve apo sëmundjeve që prekin trurin.
Kjo nuk do të thotë se 32 vjeç papritur bëhemi më inteligjentë, më të mençur apo më racionalë. Shkencëtarët flasin më shumë për një stabilizim të arkitekturës së trurit: ndryshimet strukturore nuk janë më kaq të mëdha dhe ritmi i “rindërtimit” ngadalësohet për rreth 30 vitet e ardhshme. Kjo lidhet edhe me atë që studime të tjera e quajnë “pllajë” të inteligjencës dhe të personalitetit.
Përkthyer në jetë të përditshme, do të thotë që me moshën bëhemi më pak fleksibël dhe më shumë të fiksuar në mënyrën si mendojmë. Ndoshta kjo shpjegon pse është kaq e vështirë t’u ndryshosh mendje prindërve dhe gjyshërve, sado argumente të sillni në tavolinë. Deri diku, është çështje strukturash neurale, jo vetëm kokëfortësie.
-
Çfarë duhet të bëni pas një goditjeje në tru nëse muskujt tuaj nuk funksionojnë si më parë
Pas një goditjeje në tru, trupi juaj shpesh nuk sillet më si më parë. Shpesh, njerëzit përjetojnë çrregullime të lëvizjes spastike.
Kjo mund të nënkuptojë që muskujt papritmas ngërçohen ose ngurtësohen, janë nën tension të rëndë dhe lëndohen. Se cilët muskuj preken dhe si sillen saktësisht ata ndryshon shumë nga një pacient në tjetrin.
Problemi është se çrregullimet e lëvizjes spastike zhvillohen gradualisht, duke u bërë të dukshme vetëm javë ose edhe muaj pas goditjes në tru. “Ata që preken dhe të afërmit e tyre shpesh lihen të përballojnë vetë, me ndihmën që ose nuk vjen fare ose vjen shumë vonë”, thotë Liz Mohn, Presidente e Ndihmës për Goditjen në Tru, në një udhëzues për pacientët të botuar nga fondacioni. Ja disa shenja për të cilat duhet të jeni të vetëdijshëm – dhe çfarë të bëni më pas:
Si ta njohësh spasticitetin
Një goditje në tru mund të shkaktojë dëmtime në sistemin nervor qendror, gjë që ndikon në muskujt dhe lëvizshmërinë e tyre. Kushdo që ndjen se po përjeton ngurtësi të përsëritur, dhimbje ose lëvizje të kufizuar në krahë dhe këmbë duhet të kërkojë këshilla mjekësore, thotë Shoqata Gjermane e Goditjes në Tru.
Është mirë që jo vetëm të konsultoheni me mjekun tuaj të familjes, por edhe të vizitoni një specialist në neurologji. Gjithashtu mund të shkoni në një klinikë për çrregullime të lëvizjes në një spital, nëse ka një të tillë afër.
Të presësh për të parë nëse përmirësohet vetë nuk është aspak një ide e mirë. Nëse spasticiteti lihet i patrajtuar, muskujt mund të shkurtohen me kalimin e kohës, që do të thotë edhe më pak diapazon lëvizjeje dhe edhe më shumë dhimbje, thotë Shoqata Gjermane e Goditjes në Tru.
Sfidat e spasticitetit
Larja e duarve, shëtitja ose veshja e pantallonave – shumë aktivitete të përditshme janë të vështira për shkak të spasticitetit. Plus, dhimbja ndikon në cilësinë e jetës suaj.
Dhe shpesh edhe shëndeti mendor vuan. Njerëzit frustrohen nga fakti që muskujt e tyre nuk funksionojnë më si zakonisht dhe kjo mund të ulë vetëbesimin e tyre dhe të çojë në simptoma të depresionit.
Opsionet e trajtimit në dispozicion
Spasticiteti nuk është i shërueshëm, por është i trajtueshëm, sipas Shoqatës Gjermane të Goditjes në Tru. Një kombinim i këtyre tre gjërave mund të ofrojë lehtësim:
-Trajtimi me medikamente: Përdoren përbërës aktivë që ulin tensionin muskulor, siç janë baklofeni, tizanidina ose dantroleni. Terapia duhet të monitorohet nga afër nga një mjek, pasi medikamentet mund të shkaktojnë efekte anësore si marramendje ose lodhje të rëndë.
-Fizioterapia dhe terapia okupacionale: Fizioterapia forcon, shtriq dhe mobilizon muskujt e prekur. Terapia okupacionale u mëson pacientëve se si të përballojnë më mirë detyrat e përditshme, siç janë veshja, ngrënia ose shkrimi.
-Ndihma të përshtatura individualisht. Këto mund të jenë orteza, të cilat mbështjellin pjesë të caktuara të trupit – dhe për shembull mund ta sjellin kyçin e dorës në një pozicion që e bën kapjen më të lehtë. Ato gjithashtu mund të jenë shputa ose këpucë speciale që zvogëlojnë rrezikun e pengimit dhe ofrojnë më shumë siguri gjatë ecjes./ DPA News.
-
Infektimi nga HIV/AIDS, mjekja: Më të rrezikuar meshkujt në marrëdhënie homoseksuale
1 dhjetori shënon Ditën Ndërkombëtare të HIV/AIDS duke vënë në vëmendje një nga sëmundjet seksualisht të transmetueshme dhe kujdesin që duhet të tregojmë. Njëkohësisht na ndërgjegjëson për pacientët e HIV/AIDS për të zbutur stigmën rreth tyre pasi falë terapive, ata mund të jetojnë normalisht dhe cilësisht, njësoj si të tjerët.
Mjekja infeksioniste Valbona Gashi thotë në programin “Aldo Morning Show” në Tv Klan se në diagnostikim ndikon edhe ndërgjegjësimi e informimi i popullsisë. Grupmosha 20-45 vjeç që është edhe më seksualisht aktive, është më e vëmendshme ndaj kontrollit mjekësor.
Infeksionistja shpjegon se analiza duhet bërë të paktën një herë, sidomos nga grupet më të rrezikuara që përfshihen kryesisht meshkujt në marrëdhënie homoseksuale.
Valbona Gashi: Një kontroll rutinë, pse jo? Një herë në jetë pse mos ta bësh? Duhet ta bëjnë testin grupet në risk, do të thotë personat kryesisht meshkuj që bëjnë seks me meshkuj dhe kanë risk shumë më të lartë për të marrë qoftë infeksionin HIV, qoftë infeksione të tjera të transmetueshme sepse është mënyra e marrëdhënieve seksuale e atillë e cila favorizon kalimin e infeksioneve nga një partner te tjetri sepse ka trauma gjatë marrëdhënieve. Mundësia është që mos të marrë vetëm infeksionin HIV, por edhe infeksione të tjera sepse këto shpesh bashkëshoqërohen dhe ne shpesh diagnostikojmë pacientë për HIV duke u nisur nga një infeksion tjetër seksualisht i transmetueshëm. Për shembull, në ditët e sotme janë shtuar rastet me sifiliz dhe unë kam disa raste që janë diagnostikuar me sifiliz dhe janë diagnostikuar po ashtu me HIV dhe dyshohet që e kanë marrë në të njëjtën mënyrë, nga i njëjti person. -
Ke kollë? Mos shpenzo para për ilaçe të shtrenjta, edhe mjalti funksionon
Nëse keni zhvilluar kollë me të cilën po luftoni ose po ju mban zgjuar natën, mos u tundoni të blini ilaçe të posaçme për ta qetësuar atë.
Farmacistët shesin në thelb dy lloje. Barnat që shtypin kollën hollojnë mukusin dhe kanë për qëllim ta bëjnë kollitjen më të lehtë. Nëse zhvillohet një kollë e thatë dhe irrituese drejt fundit të një ftohjeje, barnat që shtypin kollën supozohet të ofrojnë lehtësim.
Lloji tjetër i ilaçeve janë ekspektorantët, ilaçe për të holluar dhe liruar mukusin në rrugët e frymëmarrjes, me qëllim që ta bëjnë më të lehtë kollitjen dhe largimin e tij nga fyti dhe mushkëritë.
Por testuesit në Gjermani vënë në dyshim se sa efektive janë ilaçet, qofshin ato bimore apo sintetike.
Të gjitha ilaçet kundër kollës dështojnë
Në Gjermani, organizata e konsumatorëve Stiftung Warentest shqyrtoi studimet mbi efektivitetin e 27 ilaçeve për kollën dhe arriti në një përfundim të kthjellët. “Blerësit zakonisht mund të kursejnë paratë e tyre për ilaçet për kollën”, shkruajnë testuesit.
Kjo vlen mbi të gjitha për qetësuesit e kollës. Si variantet bimore ashtu edhe ato sintetike nuk e kaluan testin. Efektiviteti i tyre nuk është vërtetuar mjaftueshëm – dhe disa nga përbërësit aktivë mbartin edhe rreziqe. Dekstromethorfani, për shembull, është një përbërës aktiv që mund të shkaktojë varësi dhe të shkaktojë halucinacione, megjithëse rrallë.
Situata është disi më e mirë për ekspektorantët kundër kollës. Testuesit e produkteve i vlerësuan shumicën e tyre si “të përshtatshëm me rezerva”. Edhe pse efektiviteti i tyre është provuar, ai është vetëm i moderuar – dhe ka ende vend për përmirësim në aspektin e provave të efektivitetit të produkteve.
Edhe mjalti funksionon
Nëse vuani nga kolla dhe nuk keni ilaç për kollën në shtëpi, nuk keni pse të shkoni në farmaci. Thjesht merrni kavanozin me mjaltë.
Mjalti – qoftë i pastër apo i përzier në çaj të ngrohtë ose qumësht të ngrohtë – mund të jetë qetësues për kollën. Edhe këtu, rezultatet e studimit nuk janë përfundimtare, thonë testuesit e produktit, “por të krahasueshme me ilaçet për kollën me efektivitet të kufizuar në test”.
Mund t’ju duhet gjithashtu pak pushim dhe durim. Në fund të fundit, është normale që kolla të zgjasë për tre ose katër javë pas një ftohjeje, thotë Dr. Sabine Gehrcke-Beck, një mjeke e përgjithshme. Këshilla e saj është ta mbani fytin të lagësht. Kjo e ndihmon trupin të luftojë vetë kollën. Mund ta menaxhoni këtë me pije të nxehta, tableta pa sheqer dhe duke thithur avull./ DPA News.
-
Dieta: Si të shkosh te tryeza e festave më e lehtë, më energjike dhe pa fryrje
Një javë me smoothie, çajra bimore dhe supa lehtësuese për t’i dhënë trupit një “reset” para maratonës së bakllavasë, mishit dhe dollive me verë. Kjo është ideja pas Resetit Renal, protokollit të propozuar nga doktoreshë Serena Missori, mjeke, endokrinologe dhe diabetologe, autore e programit “Re-Start”, të përshkruar në librin e saj Allenati, Mangia e Sorridi.
Qëllimi? Të mbërrish te festa më pak e fryrë, me më shumë energji, me zorrë e veshka më pak të mbingarkuara jo domosdoshmërisht më e dobët në peshore, por më mirë në lëkurën tënde.
Pse kemi nevojë për një “reset” para festave?
Festat nuk janë problemi problemi janë tepricat përpara dhe gjatë festave: sheqerna, alkol, kripë, ushqime shumë të përpunuara, darka të vona, gjumë i çrregullt. Rezultati klasik:
-fryrje barku dhe mbajtje uji
-rëndesë pas çdo vakti
-lodhje, rënie energjie, marramendje
-ndjesia “s’më rrin asnjë rrobë mirë”
“Festat shpesh sjellin kombinime ushqimore të çrregullta dhe rritje të inflamacionit,” shpjegon Missori. “Të mbërrish i ‘përgatitur’ do të thotë t’i kesh ulur më parë acidozën, mbajtjen e lëngjeve dhe mbingarkesën renale/intestinale, në mënyrë që trupi të mos jetë tashmë i lodhur kur të ulesh në tryezë.”Shenjat që trupi yt po kërkon një reset
Sipas doktoreshë Missorit, këto janë sinjalet tipike që s’duhen injoruar:
-lodhje që nuk kalon as pas gjumit
-fryrje dhe mbajtje uji (sidomos bark, kofshë, kyçe)
-“fytyrë e lodhur”, mungesë shkëlqimi në lëkurë
-rrobat shtrëngojnë më shumë se zakonisht
-ndjesi se tretja është e rëndë dhe e ngadaltëNë këtë pikë, një mini–protokoll 7-ditor mund të ndihmojë për ta “shfryrë” situatën.
Gabimet tipike që bëjmë para festave
Në vend që të përgatitemi, shumica prej nesh e bëjnë situatën më keq. Doktoresha liston disa sjellje klasike:
-agjërime të tepruara para darkave të mëdha- çojnë direkt në mbingopje
-pak ujë gjatë ditës-shton mbajtjen e lëngjeve
-injorimi i perimeve dhe ushqimeve depurative
-vazhdim i një stili jete me shumë sheqer, kripë, ushqime shumë të përpunuaraÇfarë është “Reseti Renal”?
Reseti Renal është një plan 7-ditor që fokusohet tek:
-eliminimi i lëngjeve të tepërta
-ulja e inflamacionit dhe acidozës
-lehtësimi i punës së veshkave dhe zorrëve
-ristrukturoimi i ritmit ushqimorIdeja nuk është të numërosh kaloritë, por:
-të ulësh ngarkesën digjestive
-të rrisësh sasinë e lëngjeve, fibrave dhe përbërësve diuretikë/natyralë
-të mbështetësh organet që “pastrojnë”: veshkat, mëlçinë, zorrët -
Disa kujtime zgjasin një jetë, ndërsa të tjerat zbehen shpejt: Si e zgjedh truri se çfarë të kujtojë?
Truri ynë merr një sasi të madhe informacioni çdo ditë, por vetëm një pjesë e vogël e tij kalon në kujtesën afatgjatë. Edhe pse procesi i ruajtjes së kujtimeve mund të na duket i rastësishëm, hulumtimet nga Universiteti Rockefeller tregojnë se prapa skenave ekzistojnë “kohëmatës molekularë” të saktë që përcaktojnë se çfarë do të ruajë truri dhe çfarë do të hedhë poshtë.
Si vendos truri se çfarë ia vlen të mbahet mend
Talamusi, i vendosur në pjesën qendrore të trurit, vepron si një qendër kontrolli për kujtesën. Ai mbledh informacione nga zona të ndryshme të trurit, i filtron ato dhe i përcjell më të rëndësishmet në korteksin e hemisferave të mëdha, ku stabilizohen kujtimet afatgjata.
Studimet mbi minjtë kanë treguar se përvojat e përsëritura, të tilla si vendet që kafsha viziton rregullisht ose tingujt që dëgjon shpesh, shndërrohen në kujtime të qëndrueshme shumë më lehtë, ndërsa përvojat e rralla, të parëndësishme ose të vështira për t’u shoqëruar zbehen më shpejt.
Tre molekula kryesore të kujtesës
Shkencëtarët identifikuan tre molekula veçanërisht të rëndësishme – Camta1 dhe Tcf4 veprojnë në talamus, ndërsa Ash1l është aktive në korteksin frontal. Edhe pse asnjëra prej tyre nuk është e nevojshme për krijimin e kujtesës fillestare, të treja janë thelbësore për mirëmbajtjen e saj afatgjatë. Ato mund të konsiderohen si roje në portat e kujtesës – nëse nuk janë të pranishme, kujtimet bëhen të paqëndrueshme dhe shpërbëhen me kalimin e kohës.
Parimet universale të kujtesës
Ash1l i përket një familjeje proteinash që jo vetëm rregullojnë kujtesën njohëse, por marrin pjesë edhe në procese të tjera biologjike, të tilla si kujtesa imunitare ose mekanizmat me anë të të cilave qelizat “kujtojnë” funksionin e tyre gjatë zhvillimit.
Kjo tregon se ruajtja e informacionit është një parim i rrënjosur thellë në jetë. Kujtesa nuk kufizohet vetëm në sistemin nervor. Ajo përfaqëson një mekanizëm universal me anë të të cilit sisteme të ndryshme biologjike ruajnë informacionin e nevojshëm për mbijetesë.
Rëndësia për mjekësinë dhe të ardhmen
Një kuptim më i mirë i kohëmatësve molekularë mund të ndihmojë në zhvillimin e qasjeve të reja për trajtimin e sëmundjes së Alzheimerit dhe çrregullimeve të tjera të kujtesës. Nëse përcaktohet se cilat molekula dhe rajone të trurit i mbajnë kujtimet në një gjendje “të gjallë”, do të jetë e mundur të synohet mbështetja ose zëvendësimi i rrugëve të dëmtuara të kujtesës.
Një qasje e tillë mund të çojë në trajtime që jo vetëm ngadalësojnë humbjen e kujtesës, por edhe kontribuojnë më aktivisht në restaurimin e saj.
Çfarë vjen më pas?
Faza tjetër e hulumtimit synon të kuptojë se si aktivizohen kohëmatësit molekularë, sa kohë qëndrojnë të ndezur dhe si bashkëpunojnë pjesë të ndryshme të trurit gjatë këtij procesi.
Vëmendje e veçantë i kushtohet ende talamusit, i cili vepron si përçues në rrjetin kompleks të lidhjeve të trurit përgjegjës për qëndrueshmërinë e kujtimeve. Prandaj, jeta e një kujtese nuk fillon dhe mbaron në hipokampus. Talamusi dhe lidhjet e tij me korteksin qeverisin këtë proces dhe përcaktojnë se sa do të zgjasë kujtesa.
Për të kuptuar se si formohen kujtimet, shkencëtarët përdorën realitetin virtual te minjtë, gjë që u lejoi atyre të monitoronin trurin në kohë reale ndërsa kafshët mësonin informacione të reja. U zbulua se çdo molekulë e përfshirë në procesin e kujtesës vepron si pjesë e një orkestre të madhe, shkruan RTS .
Disa nga këto molekula aktivizohen menjëherë dhe marrin pjesë në krijimin e kujtesës fillestare, por zhduken shpejt. Të tjerat aktivizohen më vonë dhe gradualisht e “forcojnë” përvojën, duke i bërë ato kohëmatës jetëgjatë. Sa më gjatë të jenë të pranishme, aq më shumë ka gjasa që kujtesa të shndërrohet në kujtesë afatgjatë.
Ky dallim është i rëndësishëm sepse truri nuk i ruan të gjitha gjërat që përjetojmë. Kjo do të ishte joefikase nga ana e energjisë, kështu që ai ruan vetëm ato që i njeh si të rëndësishme ose që përdoren shpesh.