Deputeti i PD, Klevis Balliu thotë për raportin e OSBE-ODIHR për zgjedhjet e 11 majit, se përmban një nga konstatimet më të rënda të dekadës së fundit, atë të fshirjes së kufirit midis partisë dhe shtetit.
Në një mesazh në facebook, Balliu shkruan se ky konstatim është dëshmi se Shqipëria ka rrëshqitur përfundimisht drejt modelit të partisë-shtet, një realitet që historia jonë e ka njohur vetëm në periudhat e Enver Hoxhës dhe Ramiz Alisë, dhe që sot është ringjallur në formën e tij bashkëkohore nën drejtimin e Edi Ramës.
‘Një ilustrim i përsosur i këtij modeli është Belinda Balluku-pasqyra më besnike e mënyrës sesi pushteti e përdor shtetin si instrument fushate, ndikimi dhe kontrolli.
Me një agresivitet politik të pashoq, Balluku mobilizoi të gjithë aparatin administrativ në funksion të interesave elektorale të Partisë Socialiste.
Punonjësit publikë u përballën me shantazhe: ose bindje politike, ose largim nga puna; qytetarët me presione mbi legalizimet dhe shërbimet publike, ndërsa klima e frikës dhe varësisë zëvendësoi çdo ndjenjë lirie qytetare’, shkruan Balliu.
Reagimi i plotë i deputetit Klevis Balliut:
Nga ‘të vjedhim më bukur’ te ‘të vjedhim si Bela’
Raporti i OSBE-ODIHR si pasqyrë e sistemit të Belinda Ballukut
Raporti i OSBE-ODIHR për zgjedhjet e fundit në Shqipëri përmban një nga konstatimet më të rënda të dekadës së fundit:
fshirjen e kufirit midis partisë dhe shtetit.
Ky konstatim është dëshmi se Shqipëria ka rrëshqitur përfundimisht drejt modelit të partisë-shtet, një realitet që historia jonë e ka njohur vetëm në periudhat e Enver Hoxhës dhe Ramiz Alisë, dhe që sot është ringjallur në formën e tij bashkëkohore nën drejtimin e Edi Ramës.
Një ilustrim i përsosur i këtij modeli është Belinda Balluku, pasqyra më besnike e mënyrës sesi pushteti e përdor shtetin si instrument fushate, ndikimi dhe kontrolli.
Me një agresivitet politik të pashoq, Balluku mobilizoi të gjithë aparatin administrativ në funksion të interesave elektorale të Partisë Socialiste.
Punonjësit publikë u përballën me shantazhe: ose bindje politike, ose largim nga puna; qytetarët me presione mbi legalizimet dhe shërbimet publike, ndërsa klima e frikës dhe varësisë zëvendësoi çdo ndjenjë lirie qytetare.
Sa për lidhjet me krimin e organizuar, kjo qeveri i ka integruar ato në vetë strukturën e saj.
Është e pamundur që personi që administron një pjesë kaq të madhe të buxhetit të shtetit të mos jetë pjesë e zinxhirit të aferave që përbëjnë arkitekturën e korrupsionit qeveritar.
Në vetvete, Belinda Balluku është simboli i korrupsionit të institucionalizuar.
Në korridoret e Rilindjes, tashmë nuk thuhet më ‘të vjedhim më bukur’, por me humor të zi politik është bërë shprehje e përditshme:
Ironia e historisë është therëse: njësoj si gjyshi i saj dikur, duket se edhe mbesa do të përfundojë në burg nga partia e vet.
Një tjetër dëshmi kjo se Shqipëria ndodhet sot nën një regjim që po i ngjan përherë e më shumë atij të Enver Hoxhës, një sistem ku partia është ligj, shteti është mjet, dhe qytetari është peng.









