Özdemir Asaf: Nuk ta ndie mungesën ma si përpara

Nuk ta ndie mungesën ma si përpara,nuk ia marr ma vajit tasheparë.Nuk më lotojnë ma sytë kur të përmendet emri.Nuk t’i mbaj ma shënim ditët e mospranisë. Jam pak i lodhun, pak me nerva.Jam pak i ndyem edhe prej mungesës tande.Si me qenë i mirë ende s’kam mësue,por gjuhës i kam arnue fjalët “jam mirë”.M’i çon nervat fakti që s’ta mbaj mend fytyrënedhe pse e kam mundue kujtesën një milion herë.Mos me ta mbajtë mend fytyrën m’fut frikën. Nuk jam ma në pritje të asaj “hajde”-s,Bile as nuk due që ti me ardhë.Nuk më han hiç meraku se si je.Më vjen në mend herë mbas here, them “ça po m’duhet”,A thue se kam halle mangut, ça po m’duhet! A thue jam mësue me mungesën tande?A...