Marsela Neni: Nëna ime kishte dhjetë duar

Nëna ime kishte dhjetë duar.Ato mund t’i shihje veç ditën,nëse përditën e shihje në iris të syrit.Kur të gjithë i mundte gjumi,ato zhdukeshin, mbeteshin veç dy.Të gjithë flinin, por jo unë, unë përgjoja,nëna flinte, por…duart e nënës nuk flinin kurrë,si dy engjëj nate të mermertëato përkundnin detin në sytë e migjersa qetësohej çdo valë.Duhet të kesh sy prej fëmijepër t’i parë mrekullitë:Nuk ka gjë më magjikese duart e një gruaje! *Titulli i origjinalit: “Duart e një gruaje“ ObserverKult ————————————————————————- Lexo edhe: MARSELA NENI: ERDHA, POR NUK TË GJETA, TIRANË Poezi nga Marsela Neni Kryeqytetit natën eci me duarkëmbët më kalamburen në qiejsy ciklopësh, hije përbindëshashmbi sheshin si lugë e përmbysurkullën e sahatit një katallane ka zënë për grykenën këmbët e shtatores së Skënderbeutlahuta nderur në...