Miguel de Unamuno: Ka sy që shohin, ka sy që ëndërrojnë

Ka sy që shohin – ka sy që ëndërrojnëka sy që thërrasin – ka sy që presin,ka sy që qeshin – gazmorë përherë,ka sy që qajnë – me qarje dhimbjeje,disa nga brenda – nga jashtë disa të tjerë. Ata janë si lulet – që toka i nxjerr.Sytë e tu jeshilë, – Tereza ime e pavdekshme,ata që më mbërthejnë – si dora jote prej bari,më shikojnë, ëndërrojnë, – thërrasin, presin,më qeshin ëmbël – gazmorë përherë,më qajnë vajtimtarë – me qarje dhimbjejenga brenda tokës, – nga jashtë saj ndonjëherë. Në sytë e tu unë lind, – sytë e tu më besojnë,unë jetoj në sytë e tu – diell në timen sferë,në sytë e tu unë vdes, – shtëpia dhe shtegu im,sytë e tu janë varri im –...