“Rapsodi ballkanike 4”, poezi nga Halil Matoshi

sa ke nata në kahvehanen*skej rrugës Vjenë-Athinëballkanasit therrën e vranë anmiqtë t’kanun e t’pa kanënji bend shumëetnik mledhqindarkat nga myshteritëpër kokrrën e sefasëgrimasa t’qaraveshuna ngjitën n’xhama t’thyem si vemjepellgje gjaku mbushet historiae kallxueme nga oratorëqë çohen jermia fusin natës zjèrmder’ n’fajronttë nesërmen herojtëdezertojnë nga fushëbetejasi me lidhë armëpushimvjellin shtiza e parzmorekoten e falen m’katet me i lâderi t’çelet kahvehanjame i thirrë me dëshmundoj tribunalflasin turbullt e shtihavenkusheri t’Shèjtes Tereze tânëasnjâni me saktësi s’e dikush âsht vrasësicili kë shkërdheukush hangër e piu veresi?çfarë akëcili rrëmbeukush cilin shërbeu…!?kush ia nisi i pari e dijnë gjithnjitjerët janë anmiqqë vinë me jau trazu aurën shèjtnorederisa nji natë përnjimè flakënja shtini kahvehanësnji burrë i dehunbejtexhiu lokal e nisë nji epopeflakët lëpijnë lavdinë ikoniketë vožd-it**akëcili kërkon haqetdikush numëron gjaqetsekush njerëz t’humbunnëpër...